Ook vandaag start weer met een zelfgemaakt ontbijtje. Het enige dat steeds verschilt is de vorm van het ei, dit keer scrambled egg. We doen deze morgen rustig aan, want we hebben pas om 12.15 een afspraak en wel in een shopping mall om daar een escape room te doen!
We hebben gekozen voor de makkelijkste, met een leuke thema: wonderland. Het zit in een winkelcentrum, dus we doen daar eerst een kopje koffie met wat lekkers en dan is het tijd om te gaan. Het begint goed en we hebben de eerste puzzel zo af, maar daarna wordt het moeilijk. Er is een schaakbord en we hebben hebben wat puzzels, maar hoe en wat snappen we verder niet. We vragen een hint en het blijkt dat er vier puzzels zijn, elk voor een bepaald schaakstuk die we goed moeten zetten. We krijgen van een van de puzzels de hint… De makkelijkste blijkt later, want we komen nog achter een andere, maar de andere twee snappen we niet. Na 45 minuten is de tijd om, gaat er een sirene af, maar er komt niemand. Uiteindelijk openen we maar zelf de deur. We krijgen uitleg over de overige puzzels, de ene was wat ver gezocht en best veel werk voor de korte tijd. De andere hadden we kunnen oplossen, maar we zagen het niet. Dat is balen, nummer 2 ooit die we niet hebben gehaald.
Zuur, maar helaas, we gaan even wat eten bij de McDonalds, die naast een groot pretpark zit, in het winkelcentrum. Af en toe komt de achtbaan voorbij.
We besluiten dat we toch nog maar een escape room moeten doen. Misschien was deze te simpel voor ons, dus we gaan voor de moeilijkste. Het kost hier gelukkig ook veel minder dan thuis. Deze kamers kosten ongeveer 15 euro per keer :). Dit keer gingen we voor The Dutch Lady: Chocolate vault. Misschien iets meer geluk omdat we tenslotte zelf Nederlanders zijn! En gelukkig, dit keer haalden we het wel! Zelfs de beste tijd van de week, pas een andere groep had hem die week gehaald (of gedaan, dat kan natuurlijk ook). Natuurlijk vonden we deze kamer veel leuker dan de vorige! er zaten ook echt meer puzzels in en we hebben twee hints gevraagd, maar die bleken vooral nodig omdat we iets niet goed uitvoerden, niet omdat we het niet wisten.
We hadden inmiddels genoeg tijd binnen doorgebracht en gingen met de metro naar de Jamek moskee. Helaas bleek deze bij aankomst op dat moment niet toegankelijk voor niet-moslims. We zijn doorgelopen naar het Mardekaplein waar een mooi gebouw staat met een mooie klokkentoren. Ook was daar het I love (hartje) KL beeld, daar ook meteen maar even mee op de foto. We zijn doorgelopen naar de centrale markthal, war veel souveniertjes worden verkocht. Daarna hebben we ook nog gelopen over Petaling street, een straat in de Chineze wijk waar weer veel kraampjes zijn die allemaal hetzelfde verkopen, nepmerken, van horloges, tassen, geurtjes, kleding en schoenen.
In de avond zijn we dit keer wat meer echt uit eten gegaan, sushi bij de sushiband. En je kon natuurlijk ook los nog dingen bestellen. Nog nooit hebben we zoveel moeten betalen voor het diner, 158 ringgit, ongeveer 35 euro. Maar we hebben ervan genoten. Hierna zijn we nog even door de winkelstraat gelopen, die weer uit kwam bij Jalan Alor en die weer in Changkat Bukit Bintang. Dit is de straat waar veel hippe barretjes zitten, maar het deel daarvoor zitten veel massagesalons. Ook daar probeert iedereen je naar binnen te lokken. Ik wilde al een tijdje een manicure, mijn nagels zijn erg lang geworden, dus ik ging bij degene waar even niemand oplette, snel naar binnen. Joran heeft een uur op het stoepje zitten wachten en heeft de drukte zitten bekijken, ik heb nu mooie roze nages. We zijn daarna nog even wat gaan drinken.
