Goede vrijdag vandaag. Dit keer ging de snorkeltocht wel door. Maar eerst moesten we nog even verhuizen naar een ander hutje, hier hangt het muggennet wel goed! Dit keer hadden we een redelijke nacht en na het opstaan hebben we bij de buren een ontbijtje genomen en onze tas voor de trip ingepakt.

Rond half 11 vertrokken we met nog een druk of 14 anderen op de boot. De rest waren allemaal maleisiers waarvan bijna niemand gong snorkelen, maar goed.

We zijn op een stuk of 5 verschillende plekken geweest: een oefenbaaitje, turtle point, shark point, coral point en nog bij de lighthouse op zee. We hebben heel veel vissen (nemo!) en koraal gezien en ook nog een schildpad! Helaas geen kleine haaitjes, maar die hadden we de gelukkig de dag ervoor al gezien.

We zijn ook nog gestopt in fisherman village voor een lunch. Er was een soort lopend buffetje, wij namen rijst, kip en omelet. Iemand van de groep had ook nog gebakken banaan gekocht, was ook heel lekker.

Rond kwart over 4 waren we weer terug bij onze hut en we waren opnieuw heel erg verbrand. We hadden we een shirt aan tijdens het snorkelen maar Joran z’n onderrug is alsnog goed verbrand en mijn benen (aan de achterkant) waardoor zitten en liggen voor ons allebei vrij pijnlijk is.

Even een koude douche dus! Ik heb daarna even op bed gelegen (op m’n buik) omdat het teveel pijn deed. Joran heeft op het bankje voor de hutjes op z’n ds gespeeld. Rond 7 uur hebben we de zonsondergang bekeken en zijn we een restaurantje gaan zoeken. We kwamen uit bij het ombakresort. Hier hadden ze, heel fijn, dikke kussens op de bankjes. Hier hebben we allebei tonijn van de bbq gegeten en de film The great Gatsby gekeken. De film was al begonnen, maar we hebben het grootste deel mee kunnen kijken. Op het eiland is s avonds verder weinig te doen, dus dit was wel leuk.

Na de film zijn we naar bed gegaan.

Dag 11

Vandaag hebben we een wekker gezet, maar de stroom gaat al uit voordat deze af gaat. De ventilator gaat dus ook uit, hup eruit. Vandaag gaan we op snorkeltrip! We douchen allebei even en meteen maar de zwemkleding aan.we gaan ontbijten bij Ewan’s Cafe, rianne een bananenpannenkoek en ik roerei met toast. Erg lekker. We gaan terug naar ons huisje om daar de spullen in te pakken.

Zoals afgesproken zitten we om 10:15 klaar om om half 11 te vertrekken om te gaan snorkelen. Er is alleen niemand, om half 11 zijn we het bij de buren gaan vragen, een duikschool. De mevrouw daar belt voor ons naar de beheermeneer waar we de trip mee hadden afgesproken. Tegen 11 krijgt ze hem eindelijk te pakken. Hij dacht dat het vrijdag pas was en is zelfs nog niet op dit eiland. Beetje balen, maar dan gaan we wel wat anders doen en morgen snorkelen.

We besluiten naar het volgende strand te lopen, Mira Beach. Een half uurtje over een paadje dat al een aantal jaar niet onderhouden is brengt ons naar dit heel erg rustige strand. We gaan hier even liggen en zwemmen. Er zit een restaurant waar we lunch gaan halen. Rianne had muesli met fruit, yoghurt én melk. Ik had een sandwich cheese tomato besteld, dit bleek toast met een kaas-tomaat omelet te zijn. De meneer daar vond het ook erg raar dat we deze ontbijtdingen als lunch wilden hebben. Na het eten zagen we dat ze daar ook snorkelsets verhuren. We hoorden al dat het daar meteen mooi is, dus dat hebben we maar gedaan. 

Het is daar inderdaad heel erg mooi! Veel koraal en nog veel meer soorten vissen. We zagen zelfs een kleine haai! (Echt klein, niet keer dan ene halve meter). We hadden ook Dewi’s waterdichte camera meegenomen, waardoor we wat mooie foto’s hebben kunnen maken. We zijn er nog een tweede keer ingegaan hierna, nog meer moois.

Rond 4 besluiten we weer terug te gaan richting ons huisje. We zijn hier heel fijn ons haar gaan wassen en er achter gekomen dat je tijdens het snorkelen toch echt een shirt moet dragen. Mijn rug is helemaal verbrand en doet veel pijn, rianne heeft haar rug en bovenbenen goed verbrand. Dit hadden we natuurlijk kunnen weten, je bent natuurlijk niet helemaal onder als je snorkelt. Wijze les voor als we morgen de snorkeltrip gaan doen.

We zijn hierna, net als gisteren, in de hangmatten gaan liggen, het is hier een stuk koeler dus hier liggen we wel tot een uur of half 7. Nog even klagen op ons balkon over verbrand zijn en muggenbulten die jeuken en dan is het weer tijd om te gaan avondeten. We besluiten weer bij Ewan’s Cafe te gaan eten. Ik had een King Fisher Sambal, vis in hete saus dus en rianne had Tomato Fried Egg, wat neerkomt op een prutje van ei en tomaat. Lekker met rijst.

Na het eten zijn we weet terug gegaan naar ons hutje want we werden lek gestoken door de muggen. Maar helaas werd het met een lange broek en sjaal om de armen nog niet beter. Dus toen besloten we maar naar bed te gaan. Opnieuw het hele circus van alles zo neerzetten dat de fan niet tegen het muggennet aan kwam. Uiteindelijk nog een fles water gevuld en op het net gelegd. Toen konden we gaan slapen.

Half 7 ging vandaag de wekker. Een ontbijtje van een yoghurtje en Joran had nog een kaasbroodje. Daarna hebben we de taxi genomen naar Kuala Besut om daar de boot te nemen naar de Perhentian Islands. De taxichauffeur dropte ons bij het bureautje waar hij contacten mee heeft, maar de prijs is vast dus dat was geen probleem. We waren er toen over half 9 en om 9 uur vertrok de boot. We moesten na een klein stukje weer terug omdat we een zwemvest verloren en er waren nog nieuwe passagiers. Een half uur varen en toen kwamen we aan bij Coral bay, daar gingen wij van de boot.
We hadden nog geen slaapplaats, maar hadden op internet voor Maya chalets gekozen, in de hoop dat er plek vrij was. We waren eerst iets te ver gelopen, zonde van het gesjouw met de koffer, maar we vonden het en ze hadden nog plek! We slapen eerst tere nachtjes met uitzicht op zee en daarna twee nachtjes met uitzicht op de tuin. Omdat we ook in het weekend zijn zat het zeezicht al vol.

We zijn eerst nog even gaan brunchen, we hadden al weer trek en de kamer was nog niet klaar. Daarna hebben we even in de schaduw op het strand gewacht tot de kamer klaar was. De kamer stelt niet veel voor, maar er staat een bed, een klamboe, een ventilator en we hebben een badkamer met douche en wc (geen wasbak). Verder hebben we alleen in de avondstroom, dus we zijn op onze veranda gaan zitten. Met een koud drankje was het te doen, maar het werd toch wel warm. We hebben allebei een douche genomen (alleen koud, maar dat is voldoende) alleen het zweet bleef komen. Aan de voorkant was iets meer wind en schaduw en bovendien hangen er hangmatten. Dus we hebben ons boekje en een nieuw drankje meegenomen en hebben daar nog een paar uurtjes gelegen.

Inmiddels ging de zon bijna onder, helaas was het een beetje bewolkt dus geen mooie zonsondergang. We hebben onze spulletjes ingepakt en zijn via een pad in tien minuten naar de andere kant van het eiland gewandeld, naar long beach. Hier is het wat drukker en meer muziek. We hebben het strand eerst afgelopen en toen terug en neergeploft bij een tafeltje op het strand. We hebben allebei het speciale bbq-menu genomen. Joran met haai en ik met kip. 25 ringit pp, niet duur, maar voor zoveel geld hebben we in Maleisië nog niet gegeten!

Na het eten moesten we even terug want geen enkel tentje had een wc. Maar toen we heen en weer waren hebben we nog even met een drankje en een waterpijp zitten kijken naar de vuurshow. Daarna was het tijd om naar bed te gaan. Niet zo fijn want het was warm, de fan komt tegen het muggennet en dus moesten we improviseren. We zijn dichter tegen elkaar aan gaan liggen en hebben een tas op het net gelegd zodat ze fan er net langs kon… 

Dag 9

Vandaag helaas slechts een klein verhaaltje, want het is weer eens een reisdag! De wekker ging lekker laat, om half 9 pas. We gingen rustig aan douchen en ik (joran) heb me zelfs geschoren :o. We zijn daarna naar ons gratis ontbijt gegaan waar ze dit keer wafeltjes hadden, erg lekker! Na het ontbijt zijn we terug gegaan naar de kamer om onze koffer in te pakken. We hadden het hotel gevraagd een taxi voor ons te bestellen om 11 uur en die stond dan ook keurig klaar. 

Na een ritje van 30 ringit zijn we weer op het vliegveld van Kuching, veel te vroeg natuurlijk. We halen onze boarding pass en geven onze koffer af. Door de beveiliging heen en dan maar koffie drinken. Tijdens het koffie drinken praten we met de meneer tegenover ons over waar we heen gaan en wat we volgens hem moeten doen. Aardig gesprek, de twee en een half uur dat we moeten wachten lijkt er wat korter door. Rianne heeft na de koffie nog even drie ringit in een massagestoel gegooid en daarna het vliegtuig in.

Na een prima vlucht van 1 uur en 50 minuten komen we aan in Kota Bharu. Buiten hebben we meteen een taxi die ons voor 30 ringit naar ons appartement wil brengen. Bij ons appartement aangekomen wil de chauffeur zelfs voor ons bellen naar de verhuurder, die komt er dan ook meteen aan. Alles ging zo snel dat we een uur voor de afgesproken tijd er al zijn.

Het appartement is uitstekend. Groot bed, goede WiFi en een airco. Alles dat je hier nodig hebt. We gaan even pinnen voor morgen en hebben ontbijt gekocht. We hebben nu een tijdje op bed gezeten, uitgezocht hoe we morgen op reis moeten. Tegen 7 uur besluiten we maar te gaan eten. Volgens  Rianne’s telefoon wordt het Sun Two restaurant, hier om de hoek. Een standaard restaurant met plastic stoelen, goedkoop eten en aardige mensen. De ober kiest eigenlijk het eten voor ons. Ik had dikke noedels met seafood, rianne dunne noedels ‘normal’. Een prima maaltje.

Na het eten weer terug naar de kamer, morgen namelijk weer vroeg op, we willen rond half 8 wel een taxi hebben. 

De komende dagen helaas geen stukjes, we verwachten geen internet te hebben op de Perhentian Islands.

5.45 ging de wekker deze ochtend. Heel vroeg, maar na een douche en ontbijt stonden we om kwart voor 7 klaar om naar het busstation aan de andere kant van de stad te lopen. De bus zou daar om 7.20 vertrekken en vertrekt in Maleisië eerder te vroeg dan te laat. Maar we waren op tijd en hij vertrok inderdaad om 7.15 richting Semengoh national park.

De busrit was prima, maar de bus ging erg langzaam. Onderweg moest de chauffeur nog even tanken, dus we dachten dat het misschien daaraan lag, maar het bleek gewoon een oude bus met weinig kracht en vooral berg op kostte veel moeite. Rond 8.40 arriveerden we bij de ingang van het park. Kaartje gekocht voor 10 ringit pp en toen moesten we nog een kilometertje lopen. De weg naar de voederplek was nog dicht dus konden we nog even bij de krokodil kijken. 

Iets voor 9 kregen we nog een briefing over dat we stil moesten zijn, dat de grote oerang oerang de baas is en dat we als ze je tas pakken, je niet gaat winnen dus de tas moet laten gaan. Toen konden we op pad naar de voederplek. Joran en ik liepen keurig vooraan (er achter nog ongeveer 70 anderen) dus we hadden de beste plekken. En toen we daar aan kwamen waren er al drie oerang oetangs! Een moeder met baby en een andere. Heel leuk en bijzonder om te zien. Ze leven in het wild, maar worden bijgevoerd. Ze komen dus alleen als ze willen en helaas voor ons kwam Ritchie, de grote oerang oerang, niet. Maar uiteindelijk hebben we er 7 gezien en hebben we ons een uur vermaakt door ze te zien eten. Kokosnoten werden tegen de boom stukgeslagen en in elk handje en voetje zat een banaan.

We zijn teruggelopen naar het begin en hebben daar op de bus gewacht, die kwam om 11.05, dus we hebben een plekje in de schaduw gezocht. Busrit terug was ook weer prima, dit keer kregen we zelfs kaartcontrole! Vlakbij het busatation zagen we op een bord “roti canai” staan, ik had gelezen dat je dit moet proberen in Maleisië dus dat gingen we maar meteen doen. Eerst nog een paar foto’s van de prachtige moskee die volledig roze is met gouden koepels. 

De roti canai was heerlijk! Het is een soort wrap/pannenkoek (de roti) met iets er tussen. Joran had ui en ik had ei, daarnaast hadden we nog een bordje met nasi en een pittig sausje met groentes. Joran vond mijn roti lekkerder dus hij nam er ook nog een met ei. Bij het afrekenen waren we 17 ringit (ongeveer 4 euro) kwijt, voor twee drankjes, 3 roti en een bord nasi. Blijft fijn dat alles zo goedkoop is!

Na het eten zijn we teruggelopen, nog even via een shopingmall om wat extra muggenspray te kopen. Hier zit er geen deet in, maar ruikt het erg naar citroen. Terug in het hotel namen we even een momentje om op bed te liggen en die werd iets langer doordat we allebei in slaap zijn gevallen. Dus toen we weer wakker waren hebben we ons klaargemaakt voor het avondeten.

We zijn opnieuw met het bootje naar de overkant gegaan. We hebben nog een nieuw stuk cake gekocht, de eerste was bijna op en toch wel erg lekker. Daarna hebben we een tafeltje gekozen bij de eetstalletjes en hebben wat te drinken genomen. Joran ging voor het eten voor een nasi ayam speciaal en ik voor een gewone nasi met ayam (kip). Kuching betekent kat in het Bahasa Indonesia en er waren hier veel straatkatjes. Toen er een zwanger katje langsliep kon ik het niet laten een stukje kip te geven dus die was gedurende ons maal ons vriendinnetje. Later kwamen er ook nog andere katjes langs.

Na het eten zijn we nog even naar de andere kant van de stad gelopen om het grote beeld van de witte kat te bekijken en ook de grote poort die daar staat. We hebben nog een drankje gedaan in de Chinese straat en zijn weer naar her hotel gelopen. Daar zijn we nu en we gaan zo slapen. Morgen vliegen we naar het vaste land van Maleisië, naar Kota bharu. Vanaf daar vertrekken we woensdag naar de Perhentian islands om te snorkelen en verder vrij weinig te doen, behalve boekjes en tijdschriften lezen.

Vanochtend werden we wakker van de buren die een zwijn of aap aan het wegjagen waren. Het was half 8. In principe hebben we allebei prima geslapen, wel af en toe wakker, maar we konden snel weer inslapen. Ik (Rianne) ben opgestaan en heb me aangekleed om meteen even buiten te kijken of er nog apen te zien waren. Helaas alleen wat gespring en bladergeritsel, verder niks.

Na weer een koude douche zijn we samen nog even gaan kijken en zagen we nog een neusaap, blijft leuk! Een van de baardzwijnen lag de hele ochtend voor pampus voor ons huisje. We hebben ontbeten in de kantine en zijn nog een stukje gaan lopen. Wel nog een grote hagedis gezien en krabbetjes die één witte schaar hebben, geen apen meer.

We zijn naar de receptie gelopen en hebben nog gedag gezegd tegen het groene slangetje. Deze schijnen soms wel een week of zelfs een maand op dezelfde plek te blijven zitten. Wel handig voor alle toeristen! Na het uitchecken zijn we naar de boot gelopen. Het was eb dus we moesten een stukje lopen. Samen met een ander stel kon de terugtocht beginnen. Dit keer hebben we wel de lokale bus terug naar Kuching genomen, was prima te doen.

We hebben eerst even gelunchd bij de bistro dichtbij ons hotel. We hadden allebei een laksa, een gerecht van hier. Komt neer op een soort noodlesoep, maar dan een wat dikkere bouillon. Daarna konden we gelukkig al inchecken en heeft Joran even gedoucht. Na de douche zijn we naar de wasserette gegaan, want het was tijd voor een eerste wasje. Gezellig met de hele stad, het was best druk. Maar na een uurtje was de was gedaan en ook gedroogd. Hierna heb ik ook gedoucht en waren we klaar voor de avond.

We besloten naar de overkant van de rivier te gaan. Er gaan constant bootjes heen en weer en voor 1 ringit mag je mee. Aan de overkant zijn wat etenstalletjes, zingen de locale karaoke en kun je laagjescake kopen. Uiteraard hebben wij dat ook gedaan, eerst proeven en daarna de mooiste (en lekkerste) gekocht. Na een drankje zijn we met het bootje weer terug gegaan.

We liepen langs een klein stalletje waar ze hamburgers verkochten, ze zagen er lekker uit, dus daar hebben we gegeten. Na het eten zijn we naar de moskee gelopen en hebben we het busstation gezocht. Dit laatste vooral omdat daar morgen om 7.20 de bus gaat en we even wilden kijken hoe ver het was. 20 minuten lopen, dus we willen morgen om 6.45 vertrekken uit het hotel. We gaan dan naar semengoh, hopelijk zien we daar oerang oetangs! Nu is het tien uur en gaan we dus zo al slapen!

De wekker gaat al om half 7, want we willen rond 8 uur de bus nemen naar bako national park. Om 7 uur zitten we aan het ontbijt van het hotel. Veel Maleisisch ontbijt, rijst, kip curry, maar gelukkig ook een geroosterd broodje en ei. Toch iets lekkerder op de vroege morgen.
We pakken de laatste spulletjes in, in onze rugtas en brengen de koffer naar beneden. We checken uit maar gelukkig kunnen we onze koffer hier laten staan (we komen weer terug) en dus vertrekken we met allebei een rugzak met schone kleding, handdoek en zaklamp richting de bushalte. Zoals we al hadden gelezen komt er al snel een klein busje om te vragen of we naar bako willen. Hij wil 25 ringit, de bus kost 3.5 pp dus we slaan over. Een paar minuten later stopt een iets ouder klein busje en die vraagt 5 pp, dat is beter dus we besluiten mee te gaan. Hij scharrelt nog twee mensen erbij en we gaan op weg.

De andere twee zijn twee Australische vrouwen, de ene erg spraakzaam en de ander totaal niet. We kletsen dus wat met de ene en drie kwartier later zijn we bij de Jetty. De opstapplaats voor de bootjes. We kopen een bootticket (20 pp voor een rit) en dan moeten we nog even wachten. Het is laag water dus de bootjes kunnen nu niet aanmeren, maar een half uur later vertrekken we al. Half uurtje op het bootje en dan nog een klein stukje door het water en over het strand. We dachten geen zonnebrand nodig te hebben, dat is dom, maar goed we hebben het niet meegenomen… 

We kunnen nog niet inchecken dus we laten een tas achter en gaan op pad met water en camera. 

We lopen eerst trail 6, een tochtje van 2,6 km waar 1,5 uur voor staat. En dat klopt precies. Onderweg is het vooral zweten! En natuurlijk ook mooie natuur. We komen uit bij een uitzichtpunt waar je uitkijkt over de mooie blauwe zee, een wit strand en rotsen. Na even uitpuffen lopen we het laatste stukje naar beneden, naar het strand. Daar komen we als snel een boze aap tegen. Dit zijn makaken en die weten dat toeristen eten bij zich hebben. Uiteindelijk doet ie niks, maar brommen kon ie wel. 

Op het strand komen we de Australiërs weer tegen. Zij hebben trail 3 gelopen (een uur) en vonden hem erg zwaar. Ze zijn met een bootje naar dit strand gevaren. Wij krijgen van een vriendelijke man ook het aanbod met een bootje terug te gaan of ons af te zetten bij trail 3. We besluiten dat we trail 3 nog willen doen en twee meisjes gaan mee met de boot, dus we delen de kosten.

Trail 3 zou een trail moeten zijn waar de kansen groter zijn dat je een neusaap ziet. Maar helaas, de trail zelf duurde echter maar een half uurtje en we zijn dus voor 14.00 terug bij de ingang. Nog geen neusaap gezien :(.

Maar als we terug zijn wijst een gids ons er op dat er net eentje over de grond langs liep, dus we gaan een stukje terug en zien hoog in de boom twee neusapen, joepie!

We drinken en eten wat in de kantine en checken in. We zitten in huis 8, kamer 3. Het zijn allemaal kamers naast elkaar met een terrasje ervoor. We nemen eerst allebei een douche, alleen koud water dus even doorbijten. En ja, we zijn allebei erg verbrand. Vooral onze nek, Joran z’n armen en mijn gezicht. Maar goed, niks aan te doen!

We chillen bij onze kamer, op het terras. Dan horen we geritsel en zien twee apen in de bomen, geen makaken en geen neusapen, maar andere leuke aapjes. We drinken nog wat op ons terras en als de zon laag staat lopen we naar het strand. Mooi uitzicht en allerlei krabbetjes en kreeftjes die hun huisje voortslepen. Ook zien we bij ons huisje en op het strand nog een paar baardzwijnen.

Rond half 7 gaan we eten, allebei gebakken rijst met kip en een stukje cake toe. Daarna omkleden, lange broek aan en naar de receptie voor de nachttour. 
We zien slangetjes, spinnen, wandelende takken en vogeltjes die tegen de rotsen een nestje maken. Helaas geen grote beesten, maar wel leuk om te zien. Hierna drinken we nog op ons terras en hopelijk vallen we nu lekker in slaap. We hebben alleen een fan, dus het zal warm zijn.

Dag 5

Vandaag mogen we weer eens een stukje reizen! We hebben het alarm om half 8 gezet en die keer wel op tijd wakker. Na ons yoghurtje en koekje zijn we weg gegaan naar de metro, op naar vliegveld Changi. We komen hier ruim op tijd aan, maar moeten nog wel een tijd wachten voor de nauwelijks werkende bagagedropoffapparaten. Uiteindelijk moest de mevrouw daar de koffer van rianne handmatig inchecken.

Na nog een paspoortcontrole en een broodje van de 7-11 zijn we naar de gate gegaan. Onze vlucht met Air Asia naar Kuching (Maleisië) gaat vertrekken!

Een prima vlucht met net te weinig beenruimte brengt ons naar het vliegveld van Kuching. Ik had online gelezen dat je een taxi-voucher kon kopen en dat je dan voor een vaste prijs naar de stad wordt gebracht. Voor 26 myr (iets meer dan 5 euro) werden we bij ons hotel afgezet. De kamer blijkt een verademing vergeleken met de vorige, we hebben daadwerkelijk ruimte om rond te lopen! 

We hebben eventjes in het hotel gelegen en zijn daarna de boulevard op gegaan. Hier is niet zoveel te doen en het druppelt ook nog eens een beetje. We zijn op zoek gegaan naar een supermarkt zodat we een fles water en wat eten voor morgen konden kopen. We hebben weer een 7-11 gebonden voor een fles water, chips en koekjes. Deze hebben we in de hotelkamer gelegd waar we nog even hebben gewacht. 

We zagen borden op de boulevard dat er een bazaar zou zijn in het weekend, vanaf 5 uur. We hebben een half uurtje gezocht, maar niks gevonden. Daarop zijn we maar naar de topspot gegaan, hét food court van deze stad. Het was wat ik verwachtte; druk en plastic. Overal plastic tafels en stoelen, maar heel vriendelijk personeel. Het blijkt dat ze hier ook vooral vis hebben. We hebben krab en calamari besteld, beide deep fried. Dit bleek natuurlijk veel te veel en lekkerder als het niet gefrituurd zou zijn, maar ja. Uiteindelijk hebben we goedkoop, genoeg en prima gegeten.

We zijn nog even terug naar het hotel en daarna, op aanraden van iemand op een site, naar Chinatown gegaan. We zijn hier bij het ‘restaurant’ van een hotel gaan zitten, plastic stoelen en goedkoop bier. Twee biertjes verder zijn we weer terug gegaan. We hebben de tas voor morgen ingepakt en gaan zo slapen. Morgen Bako national park!

We begonnen de dag vrij laat, want toen we wakker werden bleek het al half 1 te zijn! Oeps, toch nog die jetlag.

We zijn gaan douchen en toen richting China town gelopen. Daar hebben we opnieuw langs de kraampjes gelopen en heb ik (Rianne) nog eetstokjes gekocht. Hierna zijn we teruggelopen en doorgelopen naar Clark quay. Hier zijn we op zoek gegaan naar iets meer WiFi omdat we nog twee hotels wilden boeken. De Starbucks bood uitkomst en nu zijn eindelijk alle hotels geboekt.
Het was inmiddels rond 5 uur en we zijn naar de fountain of wealth gelopen. Dit bleek een fontijn in een winkelcentrum die van boven open was en op een rotonde uit kwam. Leuk om te zien, maar niet bijzonder.
Inmiddels werd het wat donker en zijn we naar de marina gelopen. We hoopten op een laser show om 20.00, hoewel we ergens hadden gelezen dat ie te zien was van februari 2011 tot april 2017. En dat bleek helaas zo te zijn, geen laser show. Wel mooi uitzicht op het marina bay sands hotel!

We zijn toen maar wat gaan eten bij de hawkerstalls naast de marina. Joran had Papa roti, een soort brood met kip er tussen. Ik had 10 kleine satestokjes, met wat komkommer en plakrijst.

Na het eten zijn we met een ongeplande lange wandeling terug naar het hotel gelopen en gaan slapen.

Dag 3

Half 4 ‘s nachts waren we allebei klaarwakker, maar we zijn toch nog maar even blijven liggen… 

Onze eerste volle dag in Singapore! We hebben nog wat kunnen uitslapen en zijn rond 10 uur op pad gegaan. We hebben twee haltes de metro genomen naar Little India. In Little India hebben we rondgelopen en een tempel bekeken. Hierna zijn we door gelopen naar de wijk rondom Arab street. Daar wilden we op zoek naar moskee en een restaurantje waar ik over had gelezen. En al na een klein stukje lopen zagen we de moskee en daar tegenover het restaurantje Zam Zam. Het bleek dat meer toeristen hier van wisten dus het zal ook in de loney Planet staan. Maar voor de smaak maakte dat niks uit. We namen murtabak (dit is een gerecht met deeg en vlees) en rijst met kip. Het was erg lekker! 

We zijn nog wat verder gelopen en uiteindelijk doorgelopen naar het raffles hotel. Daar kan je een Singapore sling (cocktail) drinken voor 27 Singaporese dollar (18 euro). De bar was gesloten en je kon er wel een halen bij de souvenier shop, maar dat is toch minder leuk. Dus zijn we weer aan de wandel gegaan, naar Fort Canning park. Dit was een park met wat resten van bunkers, maar om ondergronds te gaan moest je betalen en we besloten door te gaan naar Orchid road. Dit is de winkelstraat van Singapore en hebben een stuk van die weg gelopen. Af en toe een winkel(centrum) in voor wat verkoeling. Het is echt heel erg warm en zodra je weer buiten bent, gaat het zweten direct door. Het was inmiddels kwart over 5 dus we besloten weer richting hotel te lopen. Onderweg nog even aan de waterkant gezeten met een drankje van de Seven Eleven en in het hotel even gechilled.

Twee uurtjes later, rond half 8 zijn we weer op pad gegaan. Dit keer richting China town op zoek naar maxwell food court. Gelukkig hebben we van het hotel een apparaatje gekregen met 4g, want door een verbouwing was het even zoeken. Maar we hebben het gevonden en heerlijk gegeten voor 12 euro in totaal (Joran 2 gerechten en een biertje en ik een gerecht en een lycheesap). We hebben na het eten nog even gescharreld door de straatjes van China town (vooral souveniertjes) en hebben daarna nog wat gedronken. Dit keer een biertje en een watermeloensapje. Omdat her nog vroeg was besloten we terug te lopen richting het hotel en nog even langs clark quay te gaan. Dit bleek een drukke uitgaansgelegenheid, met dure drankjes en veel mensen, zeker voor een woensdagavond. We hebben uiteindelijk dan hier toch de Singapore sling gedronken, redelijk lekker en zoet. Nu zijn we terug in het hotel, het is half 1 en dus tijd voor een tukje.