Japan en Zuid-Korea dag 3

Vandaag eerst maar eens uitgeslapen! Rond half 11 gingen we op pad, dit keer met de metro maar asakusa. Hier zijn we richting sensoji gelopen, een grote tempel midden in de stad. Heel veel mensen, terwijl het toch gewoon maandagochtend was. De tempel is mooi, maar door de drukte kan je denk ik niet zien hoe mooi hij echt is. 

Toen was het tijd voor mijn eerste verjaardagsactiviteit, naar het kattencafe! Joran had die avond ervoor er eentje opgezocht in de buurt en die ook goede recensies kreeg. We kwamen uit bij een uilencafe… ook leuk, maar een stuk duurder en we wilden katten! Maar we moesten ietsje terug en dan met een liftje naar de 6e, je moet het maar weten. Daar kwamen we uit in een piepklein kamertje waar onze schoenen uit moesten en toen mochten we naar binnen. Eigenlijk was het weinig café, vooral veel katten! Maar het stonk er niet en was er niet vies. De katten liepen rond en kwamen naar je toe of speelden met een stokje. Veel van hadden geen staartje meer, maar we weten niet wie of ze juist daarom daar zijn of dat de eigenaresse dat heeft gedaan. We zijn een klein uur binnen geweest.

Hierna hebben we wat gegeten, viel tegen en de prijs was hoog, dus we proberen volgende keer echt wat verder van de trekpleister vandaan iets te vinden.

We zijn na het eten naar ueno park gelopen, uiteindelijk hebben we maar een klein stukje van het park gezien. Maar wat direct opvalt, iedereen, echt iedereen, loopt met z’n mobiel in z’n hand en daaraan een powerbank. Allemaal zijn ze aan het pokemonnen! Jong, maar vooral oud! Papa en mama met tussen hun in een kind aan de hand, in de andere hand allebei een telefoon. Zakenmannetjes, oude vrouwtjes en stelletjes. Gekte dus.

Na het park zijn we weer richting akihabara gelopen, hier waren we de eerste avond ook. We hebben ons weer vermaakt met allerlei spelletjes. Ik wilde graag nog een keer ‘knopjes rammen’ en Joran wilde luigi (die van Mario) spelen. Omdat het mijn verjaardag was zijn we daarna nog een keer een fotohokje ingedoken, we zijn alleen veel te lang voor de staande poses die ze hebben bedacht.


We besloten om half 6 op zoek te gaan naar eten, want steeds als we gaan zoeken vinden we niks of is het duur. Dit lukte gelukkig en het werd gyoza (dumplings, pasteitjes) ipv sushi. Ze waren lekker groot en ook lekker qua smaak. Joran had daarbij nog rijst en een paprika met vlees mengsel. Ik had een extra gyoza en rijst. 


Ook na het eten hebben we nog door akihabara gelopen. De animate bezocht (winkel met allemaal Japanse anime-figuren), andere winkels met Japanse figuren en nog meer gamehallen. En omdat ik nog steeds jarig was, nog een keer een fotohokje!

Toen waren we moe en zijn we naar het hotel gelopen, daar zijn we nu en we gaan zo slapen.

Japan en Zuid-Korea dag 2

Uiteindelijk ben ik gelukkig toch nog in slaap gevallen en rond 9 uur waren we allebei weer wakker.
We hebben een yoghurtdrankje en een krentenbol genomen en na een douche zijn we op pad gegaan.

We hadden besloten vandaag naar de andere kant van de stad te gaan, dus een stukje gelopen naar de juiste metro en acht haltes later stapten we weer uit in shibuya.

We hadden meteen de juiste uitgang (dit station had er wel een stuk of 12) ook omdat het op de grond stond aangegeven. Boven stonden we dus direct bij ern van de drukstre kruispunten! En het stelde niet teleur, ook vandaag gingen de Japanners (en toeristen) in grote getalen kriskras door elkaar de zebrapaden op! We hebben een kofietje genomen in de straksbucks want vanuit daar heb je mooi uitzicht op het kruispunt. Na de koffie en een bezoekje aan de wc, op de verdieping waar je cd’s kon huren (ouderwets hoor), gingen we op weg naar hachi. Hachi is een hond die elke dag met z’n baasje meeliep naar het station, maar ook toen z’n baasje was overleden schijnt hij nog jaren lang elke dag naar het station te zijn gelopen. Nu is er dus ern standbeeld van hem en tussen zijn pootjes slaapt een katje!


Hierna zijn we doorgelopen naar harajuku. Op zondag is het net als de Kalverstraat bij ons, maar we gingen voor de volledige ervaring. Druk was het zeker! Eerst zijn we de Daiso ingelopen, een winkel met prullaria, maar we hebben niks gekocht. Daar tegenover zat de purikura, en laat dat nou net op m’n lijstje hebben gestaan! Niks voor Joran, maar we gingen gezellig samen. Hier kan je foto’s laten maken met een soort filters. Dus net wat grotere ogen en gladde huid. Het duurde even voordat alles duidelijk was, lastig hoor als je helemaal niks kan lezen. Maar toch gelukt en we namen een zestal foto’s! Daarna naar het bewerkhokje. Ook dat duurde even, maar we hebben een fototje bewerkt! We konden t ook naar onszelf mailen, maar dat mislukt want we konden na de @ niks meer typen. Toch jammer!

We zijn verder de straat doorgelopen, kochten nog een heerlijke crêpe met custard, slagroom en banaan en zijn daarna weer door dezelfde straat teruggelopen. We wilden via het yoyogipark naar shinjuku dus dat hebben we gedaan. Onderweg mooie tori’s, vaten met wijn en vaten met sake en een mooie shrine gezien. En uiteindelijk uitgekomen in shinjuku. We zijn hier naar het governmentbuilding gegaan, waar je 45 verdiepingen -205 meter- naar boven kan. Een prima uitzicht van plat Tokio dus!

Shinjuku is een leuke wijk, toen we daar waren liepen we bij toeval een straatje in waarover ik had gelezen. Allemaal kleine restaurantjes, met plaats voor ongeveer 8 man, waar we bij eentje plaats hebben genomen. Beetje afzetters door een verplicht voorgerechtje en redelijk dure stokjes met vlees en groenten, maar het was lekker.

Toen werd het al schemerig, wat erg leuk is want in shinjuku is veel neon! We zijn nogmaals een pachinkohal in gelopen en er ook snel weer uit! Maar ook nog even een arcadehal in, Joran deed een schietspelletje en samen deden we nog een typisch Japans spelletje namelijk op knoppen rammen. Zo snel al die gekke Japanners zullen we nooit worden en Joran won dik 😒

We hebben nog verder gelopen, maar uiteindelijk hebben we de metro weer gepakt naar ons hotel. Even een dutje en de voetjes laten rusten.

Na het dutje (voor mij dan) zijn we op zoek gegaan naar eten. We besloten richting Tokyo station te lopen omdat we dachten dat er in het station veel eettentjes zaten. Misschien wel, maar je moest eerst inchecken en we wisten niet of je dan ook moet betalen dus we zijn verder gelopen. Na een lange tocht uiteindelijk bij een tentje gekomen die adverteerden met iets van rijst, vleesprutje avocado, prima dus! Helaas was de avocado op dus Joran had het prutje met kaas en ik nam er misosoep bij.

Nu weer in het hotel en ik ben bijna jarig hier!! Nog 20 minuten

Japan en Zuid-Korea dag 1

7 en 8 oktober 2016:

En toen was het half 2 ‘s nachts… ik werd een uur geleden wakker en dacht dat het rond 5 zou zijn, leek me redelijk gezien de jetlag, maar niet dus!Het helpt niet dat Joran zijn verkoudheid heeft doorgegeven aan mij en ik dus lig te snotteren en te niezen.

Ik maak van de nood een deugd om alvast een stukje te typen voor de website.

Vrijdagochtend vertrokken we iets voor 9 richting de bus en rond kwart over 9 waren we daar. Koffers afgegeven en door de handbagagecontrole. Dat duurde even omdat twee van onze bakjes extra gecontroleerd moesten worden. Bij Joran zat z’n powerbank naast iets anders elektrisch en in onze losse spulletjes bakje lagen de kleine vloeistofjes (netjes in een doorzichtig zakje) onder de iPad. Goed, weten we dat ook weer.

We hebben nog een mcmuffin gegeten en zijn naar de gate gelopen. De eerste vlucht ging naar Londen, kort, voelde iets langer doordat er een kindje tegen m’n rug zat te schoppen. Maar goed, zo gaat dat.

Op Londen hebben we gelunchd en zitten wachten… rond half 4 londense tijd vertrokken we weer. De lange vlucht dit keer, zo’n 12 uur. Ik heb Finding Dory gekeken en wat proberen te slapen, Joran keek iets anders en probeerde ook te slapen.


Rond half 12 Tokiose tijd kwamen we aan. Regen en klammig warm. Eerst wat yen gepind en toen op weg naar de trein. Joran bleek helaas z’n plaatselijke ov, die ik van een collega had gekregen, kwijt te zijn. Voor hem een nieuwe gekocht en mijne opgeladen. Wijs geprobeerd te worden welke trein we moesten hebben en toen we daar drie minuten stonden, sprak de eerste Japanner ons aan. Vroeg waar we heen moesen en of hij kon helpen. Heel erg fijn!

Na een uur in de keiseilijn overgestapt op de asakusalijn, weer met hulp van een vriendelijke man, en uitgestapt bij ningyocho. Vanuit daar was het nog 10 minuten lopen, maar eerst liepen we natuurlijk de verkeerde kant op. Daarna vrij makkelijk gevonden en we konden direct maar de kamer voor een tukje. Half 3 checkten we in en om 5 uur waren we weer wakker en klaar om te gaan.


We hebben hier een minibadkamer, en minikamer trouwens, maar de douche is prima. Na het douchen zijn we naar akihabara gelopen. Deze wijk staat bekend om z’n elektronica en was ongeveer een kilometer lopen. We hebben binnengekeken in de grote sega winkel waar op de eerste verdieping grijpautomaten staan en op de derde tot en met zesde verdieping computerspellen. Het is daar druk, mannen spelen zeer fanatiek en gefocust. Op die verdiepingen was ik ook de enige vrouw.

Later ook nog de big Apple ingelopen, hier wordt pachinko gespeeld, het nationale gokspel. Iets met zilvere balletjes en heel veel kabaal! Je mag hier niet gokken voor geld dus na afloop kan je goederen kopen (en ik geloof even verderop dan weer verkopen, handig!)

Hierna zijn we in dezelfde wijk wat gaan eten. Trapje op, schoentjes in een kluisje en we kregen een eigen cube aangewezen. Heerlijk verschillende hapjes gegeten (sushi, sashimi, soep, kip met champignons in knoflook en garnalenloempia’s). Twee biertje en een sapje kwam dit toch wel rond de 60 euro. Ach ja, zo staat Japan bekend! En het was echt genieten, dus prima!


Na het diner zijn we weer teruggelopen want we waren nog redelijk moe. Bij eensupermarktje nog wat drinken en chips (of eigenlijk zoutjes gemaakt van bonen, rare Japanse dingen proeven daar ging Joran voor) gekocht. En daarna dus heerlijk slapen… tot half 2. 

De voorbereidingen

Nog 10 nachtjes slapen en dan gaan we naar Tokyo!

We hebben alle hotels/airbnb geboekt:

Stad

Naam

 

Tokyo

Hotel Horidome Villa Tokyo

 

Kyoto

Hommachi Sanjusangendo – Guest House In Kyoto

 

Osaka

Airbnb

 

Miyajima

Sakuraya (traditioneel japans)

 

Fukuoka

Hotel My Stays Fukuoka Tenjin Minami

 

Busan

Vovtel

 

Seoel

Loft 8

 

Zojuist hebben we nog een verzoek ingediend bij Nagomi visit om een dagje te gaan eten bij mensen thuis, dus nu maar hopen dat iemand reageert en ons op bezoek wil hebben. 

Alles wat we willen zien, eten en doen staat genoteerd en de koffers staan klaar, maar zijn nog niet ingepakt. 

Het plan

We zijn druk bezig met de voorbereidingen voor de reis en proberen uit te vogelen hoeveel dagen we waar willen spenderen en waar we heen gaan. Dit is nog best lastig en leek op een gegeven moment vast te liggen. Maar hoe meer je leest en ziet, hoe lastiger het wordt. Tokyo wordt sowieso de eerste plaats die we gaan bezoeken, maar gezien dit een miljoenen stad is (meer dan 13 miljoen inwoners) wandel je niet in een of twee dagen de stad door. 

Daarna willen we naar Kyoto, vooral bekend om haar vele tempels. De stad is veel kleiner dan Tokyo, maar er wonen nog steeds ongeveer 1.5 miljoen mensen. Dus ook hier zullen we keuzes moeten maken, we hebben slechts enkele dagen.

En wat doen we na deze twee steden die we zeker gaan bezoeken?
Het plan is nu om ook Nara, Osaka, Hiroshima (met een uitstapje naar Miyajima) en Fukuoka te gaan bezoeken. Maar de opties blijven open, want willen we niet teveel in te weinig dagen? En is de zoveelste grote stad nog wel leuk na die andere grote stad? Natuur staat amper op het programma, is dat niet een beetje zonde? Of hebben we genoeg aan de vele parken rondom de tempels en in de steden? Lastig, lastig…

Na Japan vertrekken we naar Zuid-Korea, ook dat is zeker. Maar met welk vervoermiddel we daar aankomen is nog onzeker. Het oorspronkelijke plan was om met een veerboot over te steken. Toen we ontdekten dat dit een optie was, hebben we besloten om ook naar Zuid-Korea te gaan. Maar het is ook mogelijk om te vliegen, misschien iets duurder maar dan kunnen we er eventueel wel voor kiezen om Fukuoka over te slaan. Vooralsnog hebben we daar namelijk weinig plannen, maar wat niet is kan nog komen…

Maar goed Zuid-Korea. Daar willen we vanuit Busan (in het zuiden) en vanuit Seoel het land voor een deel gaan verkennen. Het land is ongeveer 2.5 keer zo groot als Nederland en dus een stuk kleiner dan Japan (Japan is ongeveer 10 keer zo groot als Nederland). Maar alsnog is het een groot land en kunnen we dus lang niet alles van het land ontdekken. We hebben dus voor nu gekozen voor twee vaste plaatsen van waaruit we dagtrips willen maken. Vanuit Busan mogelijk naar Gyeonju en vanuit Seoel in ieder geval naar de grens met Zuid-Korea. Voor de verdere invulling van het Zuid-Korea-deel gaan we langs bij de expert en de invulling komt dus wel goed.

Dit lijkt voor nu de dagindeling te worden:
Dag 1 Vliegen
Dag 2 t/m 6 Tokyo
Dag 6 t/m 9 Kyoto
Dag 9 t/m 10 Osaka
Dag 10 t/m 11 Hiroshima
Dag 11 t/m 12 Miyajima
Dag 12 t/m 13 Fukuoka
Dag 13 t/m 17 Busan
Dag 17 t/m 22 Seoel
Dag 22 Vliegen

De laatste dagen

In het kort toch nog even de laatste dagen.

We zijn in Page wakker geworden en hebben ons eigen ontbijtje klaargemaakt. Broodjes geroosterd en opgegeten met kaas, salami en jam. Hierna zijn we rustig aan weer een stukje teruggereden richting Monument Valley. Want op die weg lag de Antelope Canyon. We hadden thuis al besloten naar de Lower Antelope Canyon te gaan en hadden daarvoor gereserveerd. Om 10.00 startte onze tour. 

We hadden het al gelezen, maar het is wel erg toeristisch geworden. Dat maakt de canyon niet minder mooi, maar wel een beetje omdat er zoveel mensen eigenlijk in de weg staan. We daalden een paar trappen af, een soort kloof in. Deze kloof is uitgesleten door de natuur, water en wind. Dit zorgt voor prachtige muren, met soms ronde vormen en punten. Door het zonlicht wat soms op een bepaalde manier in de canyon valt wordt het nog mooier. Microsoft gebruikte ook een foto van deze canyon als een standaard achtergrondfoto, zo mooi is het dus 🙂

Na een wandeling van een uurtje (wat langer duurde door de vele mensen) kom je weer boven uit een soort van spleet in de grond. Van bovenaf heb je niet door dat daaronder zoiets moois zit.

We zijn daarna langzaam doorgereden naar Hatch, het plaatsje waar we twee nachten overnachten. Daar aangekomen bleek het een heel klein dorpje met maar 140 inwoners. Weinig te doen, dus hebben we maar weer een wasje gedraaid. We zijn wat gaan eten in ongeveer het enige restaurant, toevallig hoorde dit bij het hotel. Joran had varkensribs van de bbq en ik een halve kip van de bbq. Het was heerlijk.

De volgende ochtend was ik jarig! We zijn gaan ontbijten in het enige andere restaurant, want daar hadden we een kortingsbonnetje voor. Na het ontbijt vertrokken we naar Bryce Canyon.

We zijn eerst gestopt bij het visitor center om even te toiletteren en toen helemaal naar het eind van het park gereden. Er is één grote weg door het park en gezien alle uitkijkpunten aan de rechterkant liggen, begonnen we achterin het park. Je hebt hier verschillende mooie uitzichten over prachtige rode rotsen en zogenaamde hoodoo’s. Dit zijn een soort van pilaren van rotsen.

Sommige uitkijkpunten werden beschreven alsof er hoodoo’s in allerlei kleuren waren, maar dat viel tegen. Ze waren gewoon rood, oranje en wit en door de zon zal het af en toe lijken alsof ze andere kleuren hebben.

Na alle uitzichtpunten te hebben afgereden wilden we even gaan lunchen voordat we onze wandelschoenen aan zouden trekken om aan de tocht door Bryce te beginnen. Maar het blijft lastig om gewoon een lunch te krijgen zoals wij dat bedoelen. Uiteindelijk werd het een yoghurtje en kaas, we hadden nog brood van het ontbijt gister en dat was nog prima te eten. We bewaarden het yoghurtje daarom voor na de tocht en gingen onze schoenen aantrekken.

De tocht begon naar beneden, zodat we uiteindelijk tussen de hoodoo’s liepen in plaats van dat we er uitzicht op hadden. Het was een erg leuke tocht, onderweg nog eekhoorntjes tegengekomen en ondanks dat het een populaire wandeling is, viel het aantal mensen best mee. We hadden twee wandelingen gecombineerd, de Queens garden trail en de Navajo loop. Halverwege kwam ik er achter dat de hoodoo die op een koningin lijkt al helemaal bij het beginpunt te zien was. Ach, we hebben het vast gezien, maar niet bewust bij stil gestaan.
Het laatste stuk van de wandeling ging via het zogenaamde wall street. Je looopt hier tussen eigenlijk twee hele hoge muren van die mooie oranje rotsen. Daarna begon de klim omhoog. Gelukkig werd een groot deel hiervan overschaduwd door die rotsen, want als je naar boven klimt krijg je het toch wel warm. Maar onderweg werd het uitzicht steeds mooier en waren we toch wel trots dat we weer boven waren. Ongeveer 4 kilometer gelopen.

Na Bryce Canyon weer terug naar het motel. Daar bleken we nieuwe buren te hebben, ook een Nederlands stel. We hebben heel lang met hun zitten kletsen en zijn uiteindelijk ook met z`n vieren uiteten gegaan bij hetzelfde tentje als waar we vanochtend hadden ontbeten. Na het eten hebben we nog erg lang buiten gezeten met wat biertjes, ook al koelt het hier heel erg af. Uiteindelijk hielden we er rond 10 uur mee op, toen werd het echt te koud.