Eventjes een aantal foto’s op een rijtje online…

Een indruk van onze reis door Cuba

Continue reading →

De laatste dag brak aan. We moesten wat eerder op dan normaal omdat de vlucht terug naar Amsterdam om 13.15 vertrok en we hadden nog een rit van 3 uur voor de boeg.

Bij het opstaan toch maar gevraagd aan Joran of we eerder weg konden omdat bij het minste of geringste we anders mogelijk het vliegtuig niet zouden halen (volgens de mevrouw van TUI duurde de douane 2 uur). 

Uiteindelijk waren we om 7 uur klaar voor vertrek. Het ontbijt zou toen ook net open gaan en we hebben nog even getwijfeld of we nog snel wat zouden eten. Uiteindelijk toch maar besloten meteen te gaan en misschien nog wat te kopen als we gingen tanken.

Bij de auto toch nog even de banden gecheckt en toen bleek dat ook onze rechter voorband lek was… Joran heeft snel de krik gepakt en ik ben gaan vragen of er iemand kon helpen. Gelukkig kwam er snel een mannetje die Joran kon helpen en samen hadden ze redelijk snel de band gewisseld met de reserveband. Een fooitje voor de meneer en toen snel weggereden. Helemaal gerust was ik er niet op, want het was zondag (en dus was er geen enkele bank open) en we hadden nu ook geen reserveband meer. We zijn alleen kort gestopt om te tanken en hebben uiteindelijk toch besloten (en deels omdat we daar per ongeluk terecht kwamen) te rijden via de snelweg. Ietsje om, maar wel wat sneller. Joran heeft het hele stuk gereden en toen konden we de auto inleveren. De man heeft de auto snel nagekeken en checkte of de reserveband er was (die was er, gelukkig voelde hij er niet aan). En we konden gaan inchecken. Daar bleken we bijna vooraan in de rij te staan en het duurde even voordat ze begonnen met inchecken. Al het gehaast dus uiteindelijk voor niks. Op de luchthaven nog even wat gegeten en toen konden we boarden. Via Mexico, waar we er uit moesten en door een handbagage check om een uur later weer in te stappen, vlogen we terug naar Amsterdam.

We zijn rond 8.05 geland, iets eerder dan verwacht. De bagage liet even op zich wachten, maar rond 10 uur waren we toen echt thuis!

Een minder leuke dag, deze foto zegt genoeg:

Vanuit Trinidad gingen we via Sancti Spiritus naar Santa Clara.

In Sancti Spiritus hadden we de navigatie op een parkeerplaats midden in de stad ingesteld. We moesten via een plein en we reden achter een Transtur-bus aan (die zie je hier heel veel). De bus stond stil en toen bleek dat de chauffeur even een hekje opzij had gezet die de straat naar het plein toe afsloot. Maar goed, we stonden al op de weg, dus we zijn maar doorgereden. Uiteindelijk bij de goede parkeerplaats uitgekomen en er was weer een mannetje dat op onze auto wilde passen.

Het was weekend dus er was iets van een boekenfeest, in de hoofdstraat (?) was een marktje en het was er gezellig druk. We hebben de straat op en neer gelopen en ik heb een drankje gekocht. Dit was het eerste wat we zagen dat je kon kopen met je pesos. Maar goed die hadden we niet, dus maar met 3 cup betaald. Dat was veel te veel, maar ze hadden alleen pesos terug, dus ik kreeg 60 pesos terug. Je zou bijna denken dat het een goede deal was 🙂 Het drankje was lekker, een soort ananassap met kaneel.

Hierna zijn we terug gegaan naar de auto en doorgereden naar Santa Clara, daar begon de ellende. Ik reed en Joran loodste ons naar de officiële parkeerplaatsen. Maar hoe we ook ons best deden, we hebben geen enkele parkeerplaats met een mannetje gevonden. We hebben alle straatjes zo ongeveer 3 keer gezien en de wegen waren ook erg slecht. Uiteindelijk kwamen we op een hele slechte weg en toen we keerden kwam er een jongen aangefietst. Toch maar het raampje opengedraaid en hij wist een officieel parkeerplek. Hij fietste harder dan wij konden rijden in de straten en wilden een paar keer tegen het verkeer in, maar uiteindelijk wees hij een parkeerplek aan. Naar ons idee niet officieel, want we zagen geen mannetje, maar goed het moest maar.

En toen wees hij ons op de platte band… Gelukkig (?) wist hij wel een mannetje en bracht ons daar naar toe. Hem toch een fooitje en doe (wilde hij graag) gegeven. Uiteraard weer tegen  het verkeer in, een dorpsbewoner werd nog boos, maar liet het uiteindelijk toe. Het mannetje keek naar de band, krikte de auto omhoog en haalde de band er af. Twee minuten later stond hij weer buiten. De band was gemaakt. Het ventiel was doormidden en er zaten twee spijkers in de band… Het prijskaartje 130 cuc… Gister hadden we nog 70 euro gewisseld om de laatste dagen door te komen, maar dat had ons geen 130 cup opgeleverd (en we moesten vandaag en morgen nog doorkomen). Toen was het tijd voor de creditcard die we voor een noodsituatie hadden meegenomen. Hij wees ons de weg naar de bank. De eerste bank was dicht en ik kon geen geld opnemen bij de automaat. Ook de tweede bank was dicht, maar bij nummer drie hadden we meer geluk (of niet…).

We hebben uiteindelijk meer de volledige 130 cuc opgenomen en betaald. Hij hoefde geen lift terug naar z’n werk, hij nam wel een taxi, maar daar wilde hij wel geld voor. De keuze was met ons mee of zelf voor een taxi betalen (wie in twee minuten 130 cuc verdient kan de taxi wel betalen). En hij stapte niet in, dus we reden weg.
We waren klaar met Santa Clara en na rondje 4 hadden we de hoogtepunten ook wel gezien.

Bij het hotel ingecheckt, al rond 3 uur en we hebben nog maar even bij het zwembad gezeten. Een tosti gegeten, want we hadden door al het gedoe nog niks gegeten, en een beetje gezwommen.

‘s Avonds maar bij het hotel gegeten, we zaten dit keer wel dichtbij Santa Clara, maar naar aanleiding van bovenstaande waren we daar nog steeds klaar mee.
Het buffet was een stuk beter dan in Havana en ook nog eens bijna de helft in prijs, dus dat viel reuze mee. 
Na het eten hebben we nog een aflevering van Staircase gekeken en zijn we op muggenjacht geweest. Moeilijk was dat niet want er zaten veel muggen in de kamer. Met veel weet op toen uiteindelijk gaan slapen.

Vandaag ietsje langer blijven liggen, want het ontbijt was toch pas vanaf half 8. Het ontbijt stelde niet veel voor, maar wel weer een omelet. Daarna zijn we onze spullen gaan pakken en naar Topes de collantes gereden. Een stijle weg naar boven. Eerst een uitkijkpunt en daarna gestopt bij het informatiecentrum. Hier even gevraagd wat we konden doen en of we een gids nodig hadden. We konden wandelen naar verschillende watervallen en we kozen voor C…(naam vergeten). De auto iets verderop geparkeerd en naar beneden gewandeld, we hadden geluk dat het een beetje bewolkt was. Eerst zijn we naar de waterval gewandeld, in totaal ongeveer een uur gelopen voornamelijk naar beneden, daarna ook nog even naar het zwembad van de waterval. Helaas geen zwemkleding mee dus alleen uitgerust en wat foto’s gemaakt.

Daarna begonnen we aan de weg weer naar boven. Inmiddels was de zon weer tevoorschijn gekomen en de tocht om hoog was vermoeiend. Het ging best stijl en we kregen lekkere rode koppies. Eenmaal boven een lekker blikje koud drinken genomen en een tosti. Daarna nog een laatst, maar zeer stijle klim, en we waren weer bij de auto. We zijn nog even naar Trinidad gereden om toch nog 70 euro te wisselen, we denken dat we het hiermee gaan redden. Daarna weer naar het hotel en weer naar het strand. Even onderhandelen, want opeens waren de ligbedjes 2cuc per stuk ipv 1cuc. Maar we hebben nog heerlijk 3,5 uur gelegen en gezwommen. Cocktails erbij en we konden er weer tegen. Weer even gedoucht en bij dezelfde paladar gaan eten. Dit keer het middelste tafeltje gevraagd ivm de mogelijk vallende krabben (even later viel er verderop inderdaad eentje van het dak af). Joran had dit keer garnalen in knoflook en ik gegrilde varkenslapjes. Opnieuw met rijst, salade en bananenchips. Ook nu was het eten zo klaar en waren we na een half uur weer weg. Nog even gezeten op het terras voor ons huisje en voor het eerst toch maar deet gesmeerd ( we zitten al onder de muggenbultjes). Nu nog even chillen op de kamer en dan weer naar bed.

Vandaag weer vroeg op en naar het ontbijt. Ook hier kon je een omelette laten maken dus dat hebben we gedaan. Daarna zijn we naar Cienfuegos gereden, hier hebben we de auto achtergelaten op een plein waar een mannetje op de auto zou letten. Een klein rondje over het plein en naar de zee gelopen, ook nog een straatje gevonden met wat winkeltjes en wat meer drukte. Uiteindelijk alleen een blikje drinken gekocht, zodat we geld hadden voor de parkeermeneer en toen weer teruggegaan. We zijn direct doorgereden naar Trinidad, langs onze hotel die zo’n 23 km buiten Trinidad ligt. Hier hebben we de auto ook op de officiële parkeerplaats gezet zodat er weer iemand zou opletten en toen zijn we naar de Plaza mayor gelopen. We hebben veel foto’s gemaakt en zijn door schattige straatjes gelopen. We hebben een cocktailtje (Rianne) en een biertje (Joran) gedronken en stelden het eten nog even uit. We gingen proberen een taverne te vinden die ik van het internet had geplukt

.

We hebben nog wat meer rondgelopen en opeens stonden we naast de taverne waarnaar we op zoek wilden gaan. We hebben daar een heerlijke sandwich (het leek meer een burger) gegeten met vlees, kaas, tomaat en komkommer. Daarna zijn we teruggelopen naar de auto en teruggereden naar het hotel. Bij het inchecken leken ze onze reservering niet doorgekregen te hebben, maar we kregen wel een kamer, 402. Een klein schattig kamertje in de vorm van een huisje. We namen plaats op ons terras, want ze waren nog met het slot bezig. Toen we in het huisje mochten hebben we ons snel omgekleed en zijn we naar het strand gegaan, drankje gekocht en ligbedje gehuurd en hier hebben we nog een paar uurtjes gelegen en even het water gevoeld, heerlijk warm. Daarna douchen en uiteten.

We hadden tegenover het hotelterrein al een paladar zien liggen, Casa verde, dus daar zijn we heen gelopen. We namen hetzelfde; Vis gebakken in broodkruimel. Ook hier kregen we weer rijst, salade en bananenchips bij. We hoorden wat op het dak en zagen een krab aan de dakrand hangen. Ik wist niet dat ze konden klimmen en keek omhoog en toen bleek ook daar een krab met z’n kraaloogjes naar me te zitten kijken, boven mijn hoofd zat hij half hangend aan de dakrand. Dat zat niet lekker, dus maar even naast Joran gaan zitten. Bleef toch beetje vervelend, maar het eten kwam snel en een halfuurtje later waren we weer weg. Op ons terras bleek ook een krab te zitten, nu hebben we wel weer even voldoende krabben gezien… Nog en spelletje gespeeld en gelezen en weer gaan slapen.

Vanochtend weer om de gebruikelijke tijd de wekker, iets langer blijven liggen en na het douchen weer ontbeten. Deze ochtend moesten we uitchecken en na het uitchecken zijn we richting onze volgende bestemming gaan rijden, Cienfuegos. Eigenlijk ligt het hotel in of bij het plaatsje Pascaballo. We zijn tot het plaatsje Australia via de snelweg (A1) gereden en toen richting de zee gereden. Opnieuw was er weer een man midden op de weg die “no., no., no” gilde, maar we hebben geen tikkeltje minder gas gegeven, daar trappen we niet meer in! Onderweg nog gestopt bij een krokodillenfarm maar het zag er niet heel erg leuk uit en kostte 10cuc pp dus we hebben er alleen even wat gedronken. Daarna doorgereden naar Playa Larga en vanuit daar richting Playa Giron. Tussen deze twee kleine dorpjes was een weg die bezaaid was met krabben. Het begon er met een paar die we nog net konden ontwijken, maar later bleek dat hier heel veel krabbenlijkjes liggen en dat ontwijken eigenlijk bijna onmogelijk is. We denken dat wij er 1 of 2 hebben geraakt, een prima score achteraf. We hebben ons best gedaan, op een gegeven moment ben ik (Rianne) zelfs uitgestapt om ze weg te jagen zodat Joran door kon rijden. Maar niet iedereen deed zo z’n best, dus de weg zag oranje door alle doorgereden krabben. We hebben de weg daarom omgedoopt tot ‘krabby kill road’

.

In het plaatsje Playa Giron hebben we geluncht, het was even wachten maar uiteindelijk kregen we onze kip met rijst. Het smaakte prima en ons maagje was weer gevuld. Water hadden ze alleen per 1,5 liter dus dat hebben we ook genomen zodat we weer wat koud water hadden. Alles bij elkaar kostte het 5cuc… De mevrouw een fooitje van 1cuc en dat was een zeer goedkope lunch. Daarna even tanken, omdat ik dat altijd graag wil vanaf dat we halverwege de tank zijn. Gevraagd ‘m vol te gooien, maar op een gegeven moment ging er zo’n groot deel overheen dat ik toch maar even begon te wijzen en hij stopte. De tank was niet helemaal vol, maar voldoende voor mij. We zijn doorgereden naar Cienfuegos en direct naar het hotel, hier waren we rond half 5. Na het inchecken de zwemkleding aan en nog heerlijk twee uurtjes aan het zwembad geleden, drankje en boekje erbij en een kleine duik in het zwembad. Nu zijn we gedoucht en moeten we zo op zoek naar eten.

Uiteindelijk hebben we bij een werknemer van het hotel even nagevraagd waar je hier lekker kan eten, hij raadde ons het eten in het hotel af en liep mee naar onze auto. Hij gebaarde dat we die moesten pakken, maar we wilden weten waarheen en hoe het heette. Uiteindelijk noemde hij iets van Pinots, 100m naar rechts rijden. We haalden de autosleutel en ik was bang dat hij mee wilde rijden, Joran dacht dat hij fooi wilde. Maar goed eerst zien dan geloven. Een zeer slechte weg bracht ons naar wat huisjes, bij eentje stond een bordje met restaurant maar dat heette anders en zag er dicht uit. Dit was het einde van de weg, dus we moesten toch terug naar het hotel. Er was nog een zijweggetje (met nog meer gaten en modder) en ik ben uitgestapt en toch nog even gaan kijken, daar bleek inderdaad iets te zitten dat Pintos y Rose heette. Ik vroeg of we daar konden eten en dat kon, dus Joran heeft de auto geparkeerd en we zijn naar binnengegaan. Het was een paladar, maar we kregen wel een kaart. Ik koos varken en Joran vis. We kregen nog warme gebakken banaantjes, rijst met bonen, rauwkost met tomaat en komkommer en onze gekozen gerechtjes. Het was erg lekker en met 26.50 cuc (inclusief fooi) was het nog goedkoop ook. Terug in het hotel nog wat gelezen en gaan slapen

Opnieuw vroeg wakker, maar we sliepen uiteindelijk toch weer tot de wekker om 7.06. Opgestaan en hetzelfde ritueel als gister, douchen en ontbijten. Het ontbijt is prima, ze bakken een eitje voor je als je wil en er is brood, worstjes, yoghurtjes en fruit. En patat, maar daar beginnen we niet aan. Alles smaakt alleen net even anders. Mangosap met een rare bijsmaak, chemische yoghurtjes, de koffie is erg zoet met een grote crèmelaag die vreemd smaakt. Ach we eten maar gewoon ei met toast en een worstje of spek, dat vult prima.Na het ontbijt zijn we in de auto gestapt op weg naar Vinales. Al direct op rotonde twee mochten we de weg niet in die we in wilden, na twee rondjes op de rotonde hebben we maar een andere weg gekozen en toen hoorden we getik. Joran zag dat het lampje van de motor brandde, dus toch maar weer terug naar het hotel. Daar zei de man dat die altijd brandt, omdat er eigenlijk 95+ in moet maar op Cuba is 94 het hoogst… Goed we geloven het maar en gaan weer op weg.

Veel, heel veel lifters langs de weg. We hebben besloten niemand mee te nemen, je weet het nooit. Op een gegeven moment maant een man ons tot stoppen door midden op de weg te gaan staan, hij is van het ministerie van veiligheid of zoiets, of in ieder geval dat zei hij. De bus van die mensen was stuk gegaan en of we een iemand 25km konden meenemen. Onzin natuurlijk, dus wij hebben gezegd dat we niemand mochten meenemen van TUI en zijn doorgereden, ook bij de volgende die midden op de weg ging staan zijn we doorgereden. Eindelijk vonden we een zijweggetje waar niemand op stond, hier zijn we van bestuurder gewisseld en na een paar kilometer doemde ineens de afslag naar Vinales op en we zijn er af gegaan. Hier riep weer iemand stop en dat de weg was afgesloten, een lichte twijfel en toch wat afgeremd. Gelukkig reed er een taxi achter ons en die seinde dat we door moesten rijden, waren we er bijna ingetrapt. De weg werd steeds slechter en slingerde de bergen in, maar we waren er. Eerst zijn we naar een uitzichtpunt gereden, Los Janines, hier heb je uitzicht over de vallei. Daarna doorgeven naar het plaatsje Vinales. Onderweg nog even gestopt voor een drankje en Joran heeft 5 sigaren gekocht, voor 10 cuc. Geen idee of het een goede prijs is, maar eerst moesten we er 10 kopen voor 25 cuc..

.

In het dorpje konden we geen parkeerplek vinden, dus na twee keer het dorpje door gingen we maar rechtdoor. Daar bleek de muur met historische tekening, oja die was hier ook! Daar heengereden en even gekeken.

We hebben daar ook geluncht. Een heel menu voor 14 cuc per persoon. Met varkensvlees, rijst met zwarte bonen, fruit (papaya en ananas), komkommer, tomaat en een raar soort slierten die een beetje naar aardappel smaakten. (In Nederland opgezocht, het bleek: Palmlelie). Nog een paar foto’s en we keerden weer terug. Ook dit keer veel lifters langs de weg en dit keer werden we gestopt op het officiële controlepunt. De meneer sprak geen Engels en wij ineens ook geen enkel beetje Spaans meer. Oh… Dan mochten we wel door… Terug in het hotel hebben we nog even een boekje gelezen bij het zwembad, er was helaas wel erg veel wind.

Toen de zon onder was weer even gedoucht en een spelletje gedaan. Op het moment van schrijven is het tijd om te eten, we gaan opnieuw naar de Italiaan, dit keer wordt het waarschijnlijk pasta. >> Het werd voor mij inderdaad pasta, fusili met tonijn en parmezaanse kaas. Voor joran werd het weer pizza, dit keer met garnalen. Vooraf hadden we nog bruschetta met ham, kaas en tomaat. Na het eten nog wat gelezen en weer gaan slapen.

We werden om 5 uur al wakker, maar snoozden nog tot 7.06, tot de wekker ging. We gingen allebei douchen en daarna naar beneden voor het ontbijt. Terug op de kamer nog even tandenpoetsen en naar beneden om te wachten op de vrouw van TUI die ons wat meer informatie zou geven en voor de huurauto zou zorgen.

Een mannetje vulde alle gegevens in, we moesten nog de verzekering betaling, dus de het nummer van de cc werd via kraspapier overgekrast en hij liep even weg om de bank te bellen 🙂 toen was alles geregeld. Wat Duitse meisjes wilden ook een auto maar deden moeilijk over de verzekering en ons mannetje sprak als enige Engels dus hij hielp z’n collega. Uiteindelijk hebben we hem toch maar gevraagd eerst met ons mee te lopen naar de auto, want we wilden weg. Een inspectierondje en alles werd genoteerd. We sloten de auto af en liepen naar de bus. Naar aanleiding van wat de vrouw ons had verteld besloten we toch maar de bus te nemen naar oud Havana ipv de auto, omdat het in Havana toch wat drukker op de weg is en parkeren alleen verstandig is bij een bewaakte parkeerplaats. Iets verder op stopte een hop on hop off-bus, dus wij gingen op zoek. Voor het hotel waar ie zou stoppen gingen we het toch nog even navragen en natuurlijk reed hij toen net voorbij. Dan maar even een half uur wachten. Ontelbare keren is er gevraagd of we een taxi wilden, de meesten met een toetertje of een roep vanuit de auto. Sommigen kwamen naar ons toe. We hebben maar van de gelegenheid gebruik gemaakt en wat foto’s van oude auto’s gemaakt en na een half uur kwam de bus. 10 cuc pp en we konden van 9 tot 7, onee even doorgekrast en dus tot 4, gebruik maken van de bus.  We reden eerst mee naar oud Havana, nog even getwijfeld om uit te stappen bij Plaza de revolucion, maar toch maar blijven zitten. In Havana afgezet bij Parque central, bij het hotel Inglaterra.

We hebben wat door de straatjes gelopen en zijn drie keer aangesproken door verschillende vrouwen die zeiden dat er een salsafestival en een sirgarenfestival was. We weten niet of het waar is, maar het blijft irritant al die mensen die je aanspreken en waarbij je voelt dat ze niet oprecht zijn. Wat ze wel willen is niet duidelijk, want wij lopen niet mee en ze verkochten ons niks. We besloten weer op de bus te stappen, want het oude Havana kon ons niet bekoren. Op de terugweg wel uitgestapt bij Plaza de revolucion en hier wat plaatjes geschoten.

Tja en toen… Terug naar het hotel?, maar wat gaan we daar doen? Of toch nog even terug naar de oude Havana. Voor dat laatste gekozen, gelukkig kwam de bus toch snel, want op het bordje stond dat we 40 min moesten wachten. We hebben bij hotel Inglaterra wat gedronken en gegeten, bij gebrek aan een leuker terrasje. We hebben de kaart er nog maar een bij gepakt om te kijken waar nog wat te zien was, bleek dat we nog niet in het historische deel waren geweest. Dit was gelukkig een stuk leuker en gezelliger, inclusief terrasjes… We hebben hier rondgewandeld tot aan de zee en toen weer terug.

Toen we terug waren op Plaza de revolucion was het al half 6 maar we besloten de domme toerist te spelen en gingen gewoon weer de bus in. Daar bleek dat we gewoon mee mochten maar ons kaartje werd ingenomen. De laatste rit weer naar het hotel dus, langs de begraafplaats en langs Plaza de revolucion. We zijn nog even langs de supermarkt gegaan voor wat water. Joran bleef buiten want tassen mogen niet mee naar binnen, de schappen waren iets voller, maar nog steeds erg leeg. In het hotel even gedoucht en een boekje gelezen met een drankje. Daarna toch maar weer in het hotel gegeten, dit keer bij de Italiaan. Allebei een pizza en die smaakte prima. Dunne en knapperige bodem, koelde wel snel af. Maar voor nog geen 26 cuc voor ons twee, waren wij zeer tevreden. Terug in de kamer hebben we nog deel 1 van de serie Staircase gekeken en half in slaapvallend zelfs het einde gehaald. Daarna zijn we gaan slapen.

We stonden om 4 uur op en om 5.06 namen we de bus. Op Schiphol koffie gedronken en naar de gate waar we een klein beetje vertraging hadden (40 min). De vlucht verliep best goed, Joran heeft wat films gekeken en ik ook. Beetje puzzelen en toch een lichte maaltijd na een uurtje of 3 uur vliegen. Wat lichte turbulentie, maar de landing verliep prima en we waren op het vliegveld van Varadero. Hier gingen we als allerlaatste door de douane, we hadden weer eens de verkeerde rij gekozen. Een norse mevrouw, een foto en wat stempels later mochten we nog een keer de handbagage laten controleren en toen mochten we naar de koffers. Die stonden al naast de band dus we stonden zo buiten. Daar stond TUI te wachten met de enveloppe en we mochten met bus 9 op weg naar Havana.

Lekker rustig in de bus. Eerst een groepje mensen in het oude Havana afgezet en toen door naar hotel Panorama. Het hotel ligt een heel stuk buiten het centrum, maar is zeer luxe voor Cubaanse begrippen. Er is hier een gym, zwembad en diverse restaurants. Omdat het hotel wat ver ligt konden we de eerste avond alleen in het hotel gaan eten. Voordat het zover was zijn we even naar de zee gelopen, maar er is een rotsig stuk met heel veel resten van dode vogels, weinig aan dus en de geur was ook niet echt lekker. Toen zijn we even naar de supermarkt gelopen die tegenover het hotel zit. De schappen met vlees waren zo goed als leeg, maar het was ook zondag dus daar kan het aan liggen. Verder hebben ze weinig verschillende producten, maar wat ze hebben staat in grote hoeveelheden in de schappen. Cereals, water, sappen, bier, shampoo, tomatensaus en chips. Chips is erg duur, een bus pringles zo’n 3.50 cuc. Na deze ervaring zijn we terug naar het hotel gegaan en hebben we even een boekje gelezen, voordat we gingen eten.

Uiteindelijk zijn we allebei in slaap gevallen en werden zo’n twee uur later wakker, rond kwart voor 8. Toen maar even gaan eten bij het buffet. Kosten 22 cuc per persoon en echt lekker was het niet. De kip was droog, de aardappeltjes een beetje koud en verder was er niet heel veel lekkers. Allebei nog wel een stukje vers gebakken vlees; varken, dat was prima. De buikjes waren gevuld en we zijn terug naar de kamer gegaan om nu echt te gaan slapen, rond een uur of 10, maar we waren moe.

Dag 1: Amsterdam – Varadero – Havana

Dag 2: Havana

Dag 3: Havana – Vinales – Havana

Dag 4: Havana – Guama – Cienfuegos

Dag 5: Cienfuegos – Trinidad

Dag 6: Trinidad – Topes de Collantes

Dag 7: Topes de Collantes – Santi Spirites – Santa Clara

Dag 8: Santa Clara – Varadero – Amsterdam

Dag 9: Aankomst Amsterdam