Rond 6 uur ging de wekker en rond 7 uur stonden we klaar om te gaan. Een metroritje van een uur later stonden we op Incheon International AirPort. En na nog een broodje van de Paris Baquette konden we het vliegtuig in, eerst 12 uur naar Londen.

In Londen hadden we anderhalf uur om over te stappen, maar we hadden al wat vertraging opgelopen dus was (voor mij) even spannend.

Maar we haalden het makkelijk en toen kon het laatste stukje beginnen. 

Cora haalde ons van Schiphol op en bracht ons meteen naar Chiquita!

De laatste dag in Seoel, de laatste dag in Korea en de laatste dag van onze vakantie.We starten rond 9 uur bij de metro en gaan richting het Gyeongbokgung paleis. Joran, Loanne en ik zijn hier al geweest dus Brenda doet een rondje terwijl wij koffie halen. Om 10 uur is de wisseling van de wacht, die hadden we nog niet gezien en bekijken we dus. 

Rond half 11 vertrekken we naar een tuin, Loanne is er eerder geweest en vond het erg mooi. Iets minder is de rit er heen, we moeten met drie verschillende metro’s en daarna nog een heel stuk met de bus. Pas 4 uur (!!) later komen we bij de tuin aan, the garden of morning calm. We besluiten eerst te lunchen en gaan dan de tuin in. Gelukkig blijkt de tuin inderdaad prachtig en we maken veel foto’s. De bomen in herfstkleuren zorgen voor prachtige beelden en ook de goed onderhouden bloementuinen zijn mooi. 

Daarna beginnen we aan de weg terug, gelukkig een stuk korter want we konden iets eerder richting de metro en dit keer duurde alles bij elkaar ongeveer 2 uur. In Hongdae zijn we meteen doorgegaan naar een Koreaans restaurant met bbq. Brenda had dit nog niet gegeten en voor ons was het een goede afsluiter. Brenda wilde graag op de grond eten en bij de Koreanen zelf is dat blijkbaar niet zo geliefd. Conclusie: boven zat het vol, wij hadden de kelderruimte voor onszelf. En gezien ze blijkbaar denken dat toeristen geen vlees kunnen omdraaien, of gewoon willen helpen, werd al het vlees voor ons gebakken. Arme jongen, moest hij de hele tijd in de kelder blijven om ons vlees om te keren en in stukjes te knippen. Het eten was opnieuw heerlijk!

Na het eten nog een paar laatste drankjes in de Thursdayparty (een bar). Daarna zijn we allemaal richting hostel gegaan. 

Op het programma vandaag, de grens met noord-Korea.We hadden gelukkig nog een tour kunnen boeken en die vertrok ook nog een om half 12 (de meesten vertrekken al rond 8 uur). Brenda ging ook mee, Loanne was al geweest en had wat andere afspraken.

Eerst naar Camp Kim, de verzamelplaats, met de metro. Vanuit daar vertrokken we met de tourbus richting de grens, ongeveer een uur rijden.

De eerste stop was dorastation, dit station is gebouw voor als noord en zuid ooit weer met elkaar overweg kunnen. Na dorastation hadden we al de lunch, bibimbap maar weer! En toen door naar het uitkijkpunt. Helaas was het niet zo helder, je kan wel de enorme vlaggenmast van noord zien (160m hoog), en ook die van zuid (100 m hoog). We werden verwelkomt door een praatje van een Koreaanse militair en door de propagandamuziek uit het noorden. Als tegenzet draait zuid-Korea k-pop, Koreaanse popmuziek.

Na het uitzicht was het tijd voor de derde tunnel. Noord-Korea schijnt ongeveer 24 tunnels te hebben gegraven vanaf het noorden naar Seoel, sommigen wel meer dan 100 km lang. Er zijn er nu vier van ontdekt, wij gingen dus naar nummer 3. Noord-Korea zegt overigens naar zwarte kool te zoeken en dat daardoor deze tunnels zijn ontstaan… Het was een flinke wandeling, 350 m, maar wel naar 73 meter onder de grond. Vanaf daar was het bukken, voor ons allemaal, maar voor Joran het diepst. Je zag daar eigenlijk weinig, vooral drie dikke muren die door zuid-Korea zijn gebouwd om de doorgang te blokkeren. En toen weer een hele klim omhoog! Helaas mochten er geen foto’s genaakt worden binnen.

Na de tunnel gingen we dan eindelijk naar de echte grens, met de beroemde blauwe huisjes.

Er kwam een Amerikaanse militair de bus in om de paspoorten te controleren en daarna moesten we een presentatie bijwonen waarin kort de geschiedenis en de huidige situatie wordt doorgenomen en heel nadrukkelijk wordt gezegd geen foto’s te maken, tot wordt aangegeven dat het wel mag. Daarna in een andere bus naar de grens. 

We gingen eerst het blauwe huisje in, de conference room, hier overleggen noord en zuid over allerlei dingen. Tot voor kort was er nog een fabriek die door hen samen werd gerund, maar ook die is sinds februari 2016 gesloten. Hier mochten we foto’s maken, maar niet in de richting van het zuiden.

Na een paar foto’s gingen we weer naar buiten en opnieuw mochten we foto’s maken, maar alleen van het noorden. Daar stond slechts een militair, in het zuiden noemen ze hem Bob. Maar achter de geblindeerde ramen zitten meer mensen en er hangen camera’s, in het zuiden hangen nog veel meer camera’s. Gelukkig was de sfeer redelijk en de Amerikaanse militairen maakten ook gewoon grapjes en beantwoordden alle vragen.

Toen in de bus weer terug, korte overstap bij de souvenirshop waar we nog mee vragen konden stellen aan de Amerikanen (en er was een katje die dol was op aandacht) en toen weer terug naar Seoel. Een wat langere rit dit keer door een klein beetje file.

Met Loanne hadden we afgesproken in Itaewon, een wijk waar meer expats zitten. Hier hebben we chicken en beer gegeten, ook typisch Koreaans maar verder niet heel bijzonder. Na het eten ging Brenda naar het hostel en Joran, Loanne en ik trokken het uitgaansleven van Hongdae in.

Eerst naar de Beer ok waar je zelf je biertjes (veel keuze) uit de koelkast haalt, nar het drinken in een mandje plaatst en aan het eind neem je het mandje mee naar de kassa.

Hierna gaan we naar een ander cafeetje waar ze wat apartere drankjes hebt. Joran neemt een CoronaRita wat inhoudt dat hij een cocktail krijgt met daarin onderste boven een corona. Loanne en ik nemen allebei een cocktail met daarop een suikerspin. Zoet, maar wel heel lekker. Dan is het rond half 1 en besluiten we richting ons bed te gaan.

Een nieuwe dag in Seoel!

We hebben met Loanne en Brenda bij de metro afgesproken, bij exit 2 (de stations zijn nogal groot hier). We gaan eerst richting de Seodaemun gevangenis, waarin koreanen gevangen zaten ten tijde van de oorlog met Japan. Brenda besluit niet mee te gaan en gaat richting een koffietentje, een uur later spreken we weer af. Via teksten aan de muur wordt het verhaal vertelt en de meeste cellen zijn in tact gebleven. In sommige cellen zijn taferelen van bijvoorbeeld marteling nagebouwd met poppen van papier marche. 

Een uurtje later zijn we gelukkig klaar en ontmoeten we Brenda weer en gaan we op weg naar de Yogesa tempel, midden in Seoel. Opnieuw een prachtige tempel, wee heel anders dan in Japan en ook anders dan het paleis dat we gister hebben gezien. We kunnen de tempel niet in, want op dat moment zitten er zeker honderd monniken die bezig zijn met een ceremonie/bidden. We maken hier weer veel foto’s.

Na het bezoek aan de tempel lopen we naar de wijk Dongdaemun. We lopen via de rivier die midden door de stad loopt, de Cheonggyecheon river. Deze rivier ligt verlaagd, maar als het veel regent in Seoel dan loopt al het regenwater richting deze rivier en staat deze helemaal onder water. Nu gelukkig niet en kunnen we er langs lopen, in sommige stukken kun je dan met stapstenen naar de overkant. Leanne koopt onderweg nog haar lieveling snack (Hodugwaja), nou dat is inderdaad heel erg lekker! Het zijn een soort deegballetjes met een walnootje.

Bij Dongdaemun is een heel groot gebouw, gebouwd in de vorm van een soort ufo, het Dongdaemun Design Plaza. Verder zijn er veel shopping malls, maar daar nemen we geen rijke. Genoeg andere dingen te doen!

We reizen verder naar de wijk Insadong en gaan we eerst uitgebreid lunchen in een gezellig restaurantje. We lopen daarna nog wat door de straatjes en gaan dan door naar Namdaemun Market. Hier koop ik een nieuwe tas en Brenda gezichtsmaskertjes. Daarna vertrekken we even richting hotel, om de spullen te droppen en even een momentje te rusten.

Om 7 uur spreken we weer af bij het hostel van Brenda en Loanne om te gaan eten in Hongdae, de wijk waar we allemaal slapen. Leanne weet een leuk tentje waar je allemaal kleine bakjes en schaaltjes krijgt met verschillende soorten eten. Daarnaast krijg je allemaal een bak met rijst waar je de verschillende gerechtjes bij eet. Opnieuw natuurlijk heel lekker! We gaan ook weer naar het toetjescafe en proberen dit keer de brownie coup en de coup met rood fruit.

En dan is het toch echt tijd om typisch Koreaans (en ook Japans) naar de karaoke te gaan! Niet zoals in Nederland in een bar met (onbekend) publiek, maar in je eigen hokje. We boeken voor een uur en er is genoeg engelstalige muziek. We bestellen wat Soju en bier en drinken ook daarvan een combinatie (hoort volgens Loanne). Als we een uur hebben gezongen, of langer, blijkt dat we steeds als we nog maar een paar minuten hebben er tijd bij te komen. Leanne gaat even informeren, maar dat krijgen we gratis van de mevrouw achter de receptie. Het is dinsdagavond en niet zo druk, dus dat zal het wel zijn. Maar misschien vindt ze ons gezang wel mooi… Uiteindelijk hebben we geloof ik bijna 2 uur gezongen en onze stemmen beginnen het te begeven. Dus dan is het klaar en gaan we richting ons bed.

Tijd om Seoul te gaan verkennen! We vertrekken eerst naar de wijk gangnam, bekend van de hit van psy, maar het is een zakelijke wijk. Hier zijn de koningsgraven. Helaas blijkt het dicht als we aankomen. We wisten dat er veel dicht is op maandag, maar dat is gelegen in een park dus we dachten dat t open zou zijn. Dan op naar gangnam station daar is een straat met grote beelden van beren. Ook hier weinig geluk, want het blijkt bij een ander station te liggen, verkeerd gelezen…

Goed dan maar richting bukchon, een wijk met traditionele huisjes. In de wijk wonen gewoon mensen, dus die is in ieder geval open! En ja dat bleek gelukkig zo te zijn. We hebben hier even rondgelopen en zijn toen doorgelopen naar het gyeongbokgung paleis. Dit is een van de 5 grote paleizen in de stad. Voor 3000 won konden we naar binnen. Mooi paleis met veel gebouwen en alle gebouwen zijn mooi met vooral groen beschilderd. 


Na het bezoek aan het paleis gingen we op weg naar sinyongsan voor een winkel waar Joran graag heen wilde. Het is meer wen soort halve grote kelder met allemaal kleine standjes die spelcomputers en games verkopen. Uiteindelijk niks gekocht.
We zijn ook nog even door elektro land gelopen, veeel computers! In het station yongsan hebben we ook nog een groot warenhuis bezocht met vooral veel camera’s.

Nu was het tijd om door te reizen naar station city hall om vanuit daar te lopen naar de volgende halte, want we hadden afgesproken. Om half 8 ontmoeten we daar loanne en Brenda die net waren geland! Ook een vriend van loanne kwam er nog bij en met 5 zijn we gelopen naar een restaurantje. Hier hebben we bibimbap, mangus (pasteitjes), gimbap en ander lekkers gegeten en dat alles voor maar iets van 8 euro per persoon, loanne weet de goede plekjes te vinden.
Na het eten de bus genomen richting de namsam tower met een mooi uitzicht over Seoul! Na de nodige foto’s zijn we met de bus weer terug gegaan en hebben we de metro weer richting het hotel genomen. Afscheid genomen van loanne en Brenda die net aan de andere kant van het metrostation slapen.

Vandaag vertrekken we van busan naar Seoul met de trein. We hebben niks geboekt dus laten we hopen dat het lukt!We hebben de wekker weer vroeg staan om ontbijt te kunnen halen (Rianne’s beurt :)). Ze haalt weer toast met ei en we slapen daarna nog even verder, we hoeven pas om 12 uur uit te checken.

Na het douchen en uitchecken zijn we op weg naar Busan Station, waar we hopen een trein te kunnen pakken dus. We waren hier niet eerder geweest, wat een groot en modern station! Na tien minuten in de rij kregen we te horen dat er geen kaartjes naar Seoul zijn vandaag. Ik vraag het nog maar een keer aan die mevrouw en ze zegt dan dat we ook kunnen staan. Prima, we moeten toch echt naar Seoul toe! Daarna zegt ze opeens dat we ook apart kunnen zitten. Het is een rit van twee en een half uur, dus apart overleven we ook wel weer. We halen wat te drinken en een broodje voor onderweg bij de Paris Baguette. 

Bij de trein zijn we naar onze wagons gegaan. Ik heb wat Pokémon gespeeld en muziek geluisterd, Rianne heeft een boek gelezen dat ik had gedownload voor haar.

Aangekomen in Seoul zijn we op zoek gegaan naar de metro naar ons hotel toe. Nadat we vier lange roltrappen naar beneden zijn gegaan zijn we bij de juiste metro. Een korte rit van twee haltes en tien minuten door lichte regen lopen en we zijn bij ons hotel. We hebben onze eerste kamer zonder bad nu helaas, maar gelukkig is dit bed wel een heel stuk zachter!

Na een uurtje op de kamer liggen slapen zijn we naar buiten gegaan om te gaan eten. We zijn richting de Hongdae Free Market gelopen, wat een gebied met allemaal standjes zou moeten zijn. Voordat we hier zijn wordt het ons al duidelijk dat we dichtbij de universiteit zitten, heel veel koffiebars, restaurants, karaoke en levendigheid. We hebben wat rondgelopen en hebben uiteindelijk (weer) voor een Korean barbecue gekozen. Dit was weer erg lekker met dit keer gemarineerd vlees.

Na het eten lopen we nog wat rond, er zijn verschillende zang- en dansoptredentjes op straat en bijna alle winkels zijn nog open. We kwamen al eerder langs een plek waar ze lekkere toetjes hadden dus die zoeken we weer op. Het blijkt een waar toetjescafe te zijn. Een toetje is groot genoeg voor twee en Rianne wil graag het toetje met meloen.

We krijgen een halve meloenbol met daaronder in het bakje nog schaafijs en gewoon ijs, smullen dus!

Hierna zijn we terug naar huis gelopen en liggen we op bed nog wat tv te kijken en dingen uit te zoeken voor morgen. We hebben weer ontbijt dus we hopen dat het iets voorstelt!

De laatste dag in busan en we hebben alles wat we wilden zien al ongeveer gezien. Na opnieuw een vroeg ontbijt en nog een beetje slapen besluiten we een escape room te doen. Een paar haltes verderop zit er een die goede recensies krijgt en die heeft om half 1 plek. Voor het reserveren heb je een Koreaans nummer nodig dus we mailen ze en gaan douchen.Omdat we niks horen besluiten we er gewoon heen te gaan en wel te zien of het lukt.

We zijn er al rond 11.30 en ze hebben geen mail ontvangen, maar als we willen kunnen we direct starten. Dat willen we wel! En we betreden de gevangenis.

Een leuke kamer waar we de eerste stap al niet doorhebben. Gelukkig wel al wat we daarna moeten doen dus na een eerste hint gaan we als een speer. Soms loopt het even spaak maar dan kunnen we weer verder. Als we opnieuw vastzitten vrezen we het ergste, we vragen een hint maar het communicatiesysteem werkt slecht en we verstaan de hint niet. De vrouw komt dus maar even de kamer in om de hint door te geven en we kunnen door. Met 54.25 op de knop weten we te ontsnappen! Fieuw, nog steeds altijd ontsnapt!

Hierna gaan we terug richting de wijk van het hotel om wat te shoppen. In een eerste mall even naar boven om te lunchen. We kiezen een dienblad met verschillende gerechtjes: inktvisringen, bimbap (soort sushi), een soep (pittig) en nog iets (lekker maar geen idee wat precies).

We hebben nog even in de mall rondgekeken, ik zoek een nieuwe tas, maar heel veel leuks was er niet.

Er was ook een ondergrondse shopping mall waar vooral jonge mensen komen. Nou ik weet niet wat ze daar dan doen, want het waren allemaal boetiekjes met hele saaie kleding. Dus daar zijn we maar weer weggegaan. We besloten toen om naar het hotel te lopen, toch bijna 3 km en zo konden we nog wat van busan zien.

In het hotel heb ik nog maar eens een bad genomen en Joran lag op bed. Rond zes uur maakte Joran de noodles klaar die we onderweg bik de supermarkt hadden gekocht. Een goedkoop maaltje dit keer, want we wilden niet te laat op weg naar de volgende activiteit.

Een paar dagen eerder hadden we namelijk gezien dat er een vuurwerkfestival zou zijn en Joran had gelezen dat daar wel een miljoen mensen op af komen. Zodoende vertrokken we rond kwart voor 7 en iets over 7 stonden we klaar bij het strand voor het vuurwerk. We hadden een prima plek en moesten nog tot 8 uur wachten. Alle Koreanen zaten rustig op kleedjes nog wat te eten tot het vuurwerk losbarstte. 

Prachtig vuurwerk dat ongeveer 20 minuten duurde. We besloten een stukje te lopen omdat het bij de metro druk zou worden. Maar veel mensen bleven nog en later bleek er nog meer vuurwerk te komen. Uiteindelijk duurde het tot 9 uur!

Na het laatste vuurwerk toch een stuk gelopen en nog koffie gedronken bij de Starbucks. Toen toch de nog steeds drukke metro in en bij het hotel voor de laatste keer in het bubbelbad!

Om 8 uur gaat de wekker en ik ga er uit om ontbijt te halen. Met een getoast broodje met ei, wat fruit en een sapje ga ik terug naar boven. We ontbijten en doen daarna nog een dutje.We hebben in busan genoeg tijd dus we doen rustig aan een gaan nog maar eens in het bubbelbad!

En we kregen nog goed nieuws, we hadden geprobeerd een tour te boeken naar dmz (grens met noord-Korea) maar alles zat vol. Maar opeens bleek er toch nog plek en toen heeft Joran snel gebeld en hebben we definitief geboekt!
Rond half 12 vertrekken we pas en lopen richting metrolijn 1 die ons naar de andere kant van de stad brengt. We halen bij paris baquette (een keten hier) wat broodjes en stappen in busje 2 die ons de berg op zal brengen naar gamcheon. In de bus probeert een oud mannetje ons steeds dingen te zeggen, maar we spreken nog steeds geen Koreaans. Als we de eerste gekleurde huisjes zien stappen we maar uit, Joran kan niet rechtop staan in het busje en er waren geen zitplekken meer. We blijken nog iets verder omhoog te moeten, dus dat laatste stuk lopen we. Het is redelijk stijl dus boven puffen we even uit en gaan dan naar het fotopunt. 

We hebben hier een mooi uitzicht over gamcheon. Het is een wijk die vroeger vooral grijs en grauw was een beetje een achterstandswijk. In 2009 werd bedacht dat er veel meer van deze wijk te maken was, zeker door de mooie ligging op de berg. Nu vind je er veel kunstprojectjes en zijn alles huisjes in verschillende kleuren geverfd. Heel kleurrijk om te zien en leuk om door heen te lopen. Smalle straatjes en soms stijle trappetjes waar je als je wil makkelijk kunt verdwalen.
We zijn met bus 2-2, gelukkig dit keer een normaal formaat, terug gegaan naar het centrum en uitgestapt bij jagalchi. Dit is vlakbij de zee en er is hier een vismarkt, dus daar zijn we overheen gelopen. Zoveel vis! Dood en levend! Alle vrouwen (de mannen zijn vissen) achter de kraampjes zitten vis schoon te maken of proberen je wat te verkopen. De vislucht viel gelukkig mee, maar we kregen er niet direct trek van en besloten niet op de vismarkt te gaan eten.

We hadden ook nog de gukje markt op de planning staan. Een vaste markt waar je echt van alles kan kopen, kleding, potten en pannen, souvenirs en meer. Onderweg kwamen we nog langs biff, wat staat voor Busan International Film Festival. Het festival was al afgelopen, maar ze hebben hier een soort walk of Fame met handafdrukken. En veel eetkraampjes. We zijn gegaan voor een hotteok een soort deegbol, deze was gevuld met nootjes en een zoet spulletje. Lekker!
We hebben daarna de markt doorkruist en wat souveniertjes gekocht. Omdat het toen pas half 4 was besloten we ook nog naar het trick eye museum te gaan. Alles is zo gemaakt en getekend dat je ergens op lijkt te staan/aan te hangen. We hebben ons hier een goed uur vermaakt.

We liepen daarna toevallig langs een sushirestaurant met lopende band en treintje! We wilden daar wel eten, maar het was pas 5 uur dus we zijn nog even een gamehal ingegaan. En rond 6 uur zijn we gaan eten, weer een ervaring rijker. Hoewel we weinig snapten van de prijsbepaling. Het was een soort all you can eat, maar toch werden op het eind onze bordjes geteld en dat afgerekend…

Na het eten nam Joran nog een koffie bij de Starbucks (ik zat te vol) en zijn we weer met de metro richting ons hotel gegaan. Uiteraard weer wat lekkers gehaald voor in het hotel, want daar ging opnieuw het bubbelbad aan!

Onze eerste hele dag in Busan! We hebben hier niet heel veel gepland, maar wel drie volle dagen, dus we kunnen lekker uitslapen en rustig aan doen. De wekker staat wel om acht uur, ontbijt is namelijk tot 9 uur. Ik ben om half 9 naar beneden gegaan om wat ontbijt te halen om op onze kamer op te eten, helaas was bijna alles al op. We moesten het doen met een paar stukjes banaan en appel en wat sinaasappelsap. We genoten er toch maar van en kopen later in de stad nog wel wat.

Na het douchen en minimale ontbijt zijn we toe aan ons eerste actiepunt: we moeten wassen! Ik heb op Google maps op ‘laundry’ gezocht en een aantal plaatsen gevonden. We zijn rond gaan lopen om deze plaatsen te vinden, maar het lijkt erop dat Google er wasserette van heeft gemaakt, wat autowasserettes werden…. toch een uur rond gelopen door busan met een tas voor vuile was. Terug bij het hotel hebben we het toch maar gevraagd. De meneer heeft ons naar 1 gewezen die iets verder ligt (drie haltes met de metro). Hier bleek er wel een te zitten en na een uurtje waren we dan ook klaar met wassen. Terug bij het hotel alles een beetje uitgehangen om verder te drogen en daarna weer op stap.We nemen de metro naar de bus en na wat onzekerheid komen we op onze bestemming aan: de Yong gung sa tempel. We hadden in Japan natuurlijk al veel tempels gezien, maar deze was ook weer mooi. Heel veel kleurtjes en gouden beelden, maar helaas ook wat verbouwing en ontzettend toeristisch. Er zijn allemaal ontsierende aanwijsborden geplaatst en de weg er naar toe staat vol met kraampjes met eten.

Na deze mooie tempel hebben we de bus terug genomen en zijn we uitgestapt bij een halte om vanaf daar verder te lopen naar een strandgedeelte. We komen hierbij langs een enorme brug, de Diamond Bridge, twee verdiepingen, bijna 8 kilometer lang en helemaal vol met auto’s die in de file staan. Na een stukje lopen komen we bij het strand aan waar we heel erg veel vistenten zien, niet raar zo dicht bij de zee natuurlijk. We willen wat gaan eten, maar vis blijkt hier ongelooflijk duur, dus we hebben toch maar weer een korean barbecue gekozen. De tent was een beetje louche, maar het eten was prima en goedkoop.

Het is inmiddels bijna 8 uur dus het is tijd voor de lichtshow. Dit is te zien vanaf het strand en gebeurt vanaf de lange brug die ik eerder noemde. Een prachtig lichtspektakel met wat zachte muziek op de achtergrond. Helaas dreigt het te gaan regenen en waait het best wel hard, niet ideaal om buiten te zitten dus. We zijn na de show nog even koffie gaan drinken en daarna op weg naar de metro naar het hotel.

In het hotel zijn we, natuurlijk, nog in het bubbelbad gegaan en daarna maar gaan slapen. Morgen weer een rustige dag in Busan.

Als we opstaan zijn onze laatste uurtjes in Japan aangebroken. We checken laat uit (iets voor 11) omdat we geen plannen hebben en de boot pas om kwart over 2 vertrekt.

We lopen rustig richting de bus en drinken onderweg nog een bakje koffie en halen nog een broodje bij de super. De busrit duurt een kwartiertje en dan zijn we bij de haven. Omdat we de grens overgaan moeten we nog wat formuliertjes invullen en dan kunnen we verder. We gaan van het ene rijtje naar het andere rijtje (of eigenlijk zet iedereen z’n koffer in de rij en gaat zelf zitten) en kopen nog op het laatste moment groene thee en meloen KitKats. Dan stappen we op de boot richting zuid-Korea en zwaaien nog een keer naar Japan!

De boot doet er drie uur over, we zitten prima en op de boot is het heel rustig. Joran kijkt een serie en speelt een spelletje en ik luister muziek en doe een dutje. Ik heb nog een uurtje naar buiten zitten turen in de hoop op een walvis of een dolfijn, maar helaas!

Na drie uur “landen” we in busan, zuid-Korea. We gaan op zoek naar de juiste bus en vanaf de halte is het nog ongeveer tien minuten lopen. We zien ons hotel al van ver, uitbundige neon! Het hotel is een zogenaamd love hotel, want inhoudt dat er een privé parkeergarage is, de receptie slechts een luikje is en de kamers waarschijnlijk ook per uur te huur zijn. Wat voor ons een love hotel eigenlijk is: grote, schone kamers, een groot bubbelbad en redelijk goedkoop. Het is hier prima toeven!

We zoeken een restaurantje via Google (yelp werkt hier niet) en gaan voor de eerste Koreaanse bbq! We vinden een leuke restaurantje, niet te ver weg. Alleen alles is hier Koreaans! Logisch, maar in Japan leek dit toch minder een probleem. Gelukkig spreekt de serveerster redelijk Engels en raadt ons het vleesmenu aan, dan krijgen we verschillende stukken vlees van het varken. Daar gaan we voor. Er komen eerst een stuk of 6 kleine bakjes op tafel met kimchi, een sausje, groentes, kool, knoflookteentjes en meer. Daarna komt het vlees op tafel en beginnen we met dit op de bbq te leggen. Blijkbaar doen we iets niet goed of wil de jongeman gewoon helpen, want het vlees wordt verder voor ons omgedraaid en in stukjes geknipt (veel handiger dan snijden)!

De Engelssprekende serveerster vindt het ook wel leuk en blijft een tijdje met ons kletsen. We zijn haar eerste buitenlandse gasten. We bestellen nog een beetje vlees en vertrekken dan weer richting ons hotel. Onderweg kopen we nog een drankje en een chippie en thuis gaat het bubbelbad aan! Heerlijk een uurtje liggen bubbelen en daarna ons bedje in (hard!!)